Yar yolunu kolladım. İpek mendil salladım. Ona çiçek yolladım. Akasyalar açarken.

Geçtiğimiz gün   benzin almak için gittiğimizbir  benzin istasonunda burnuma hafiften hafiften güzel bir koku geldi. Eskilerden gelen tanıdık bir koku. Akasya…

Komşumuzun bahçesinde vardı küçükken.  Baharla birlikte mahalleyi mis kokutan güzel ağaç akasya... Sıcak günün ardından odaya hafif serin bir esintiyle gelen koku. Akasyanın bir türünün, yaşamak için karıncalara ihtiyaç duyduğunu  ve yaşam evresinin ilk birkaç senesinde gövde ve dallarının içlerinde birbiriyle bağlantılı koridorlar , belli noktalarda büyük oyuklar oluşturarak karıncalara devasa bir yuva hazırladığını okumuştum. Belki de o mis gibi kokan çiçeklerinin kokusunu esen rüzgarla işbirliği yaparak karıncaları cezbetmek için kullanıyordur akasya ağacı kimbilir. Sunduğu yuva ve yiyecekler karşılığında karıncalar da ona arkadaşlık yaparlar .

Bana göre baharın habercisi onlardır. Çoğu ağaç ilkbaharın başında çiçek açar. Akasyalar diğer ağaçlar gibi erken  açmaz bekler. Havanın daha da ısınmasını beklerler. Bu  nedenle de çok takdir ederim ve asil bir ağaç olarak görürüm akasyayı. . Erken ilkbaharda açıp soğuk yiyen erkenci ağaçlara benzemezler .

Bu günlerde havanın ısınmasını fırsat bilen akasyaların bir bir çiçek açmalarına şahit olacağız. Öyle huzur verir ki insana çiçek açmış beyaza bürünmüş gelinliğini giymiş gibi görünen akasya ağaçları.. Bu güzel görüntü bir yana her akasya gördüğümde çocukluğumu hatırlar, gizli kaçamak gülümserim

Çocukluğumuz da akasya çiçeklerini yerdik birbirimizden görerek. Doyum olmazdı okul yolundaki akasyalara.. "Akasya yenir mi hiç?" diye sorabilirsiniz.. Öyle güzeldir ki tadı Ama ağacına tırmanmayı önermem. Çiçeklerini korumak için zırhını giymiş gibidir, dallarında ki küçük dikenleriyle korur çiçeklerini.

Akasya çiçeklerini yerken arılara dikkat etmek gerekir. Tecrübeliyim o nedenle uyarıyorum. Çenemi sokan bir küçük arı beni sadece bir süre uzak bırakabilmişti akasya ağacından sonra ne  kadar uzak dursam da dayanamamış yemeye devam etmiştim ...

Burnuma gelen akasya kokusu beni geçmişe  götürdü. Tadını bilmeyen, hiç denememiş olanlar da bu yazıyı okuduktan sonra denemelerini tavsiye ederim . Pişman olmayacaklarına eminim..

Yazımın sonuna mis gibi kokam akasya çiçekleri bırakıyorum... Okurken kokusuyla size eşlik etsin diye... Misssss gibi...