Yaralı Demokrasi ve Korkular

Bugün Demokrasisiz bir Cumhuriyet örneğine şahit olduk. Bir söz vardır Demokrasinin olduğu her yerde Cumhuriyet vardır, fakat her Cumhuriyette Demokrasi yoktur diye. 1 Mayıs bugün işçi bayramı olarak kutlanamadı maalesef. Ayaklar baş olacak dendi ve bir gövde gösterisi anlamsız bir şekilde Demokrasiyi ezdi geçti.

Kutlamalarda güvenlik hassasiyetleri olması gayet doğal, günümüzde provakatör ve bölücülerin olduğu muhakkak fakat işçi kesimi bu provakatörleri arasında barındırmayacak kadarda temiz ve emindir kendinden.

Büyük bir gafletle ezildi bugün işçiler, DİSK binasından çıkartılmayacak kadar abartıldı güvenlik ve orantılı güç denen şiddet. 1 Mayıs işçi bayramlığından çıkıp işçi düşmanlığına dönüştü. Neden korkuldu işçilerin Taksim’e yürüyüp karanfiller bırakmasına ve basın açıklaması yapmasına. Bazı gerçeklerimi sesli söyleyecekti işçiler Taksim meydanında. Uyuyan ve uyanması istenmeyen büyük çoğunluğun kulağına da mı varacaktı bu konuşmalar? Gerçek enflasyondan mı bahsedilecekti Taksimde, yoksa açlık sınırının altında olduğumuzdan mı? Kadrolaşmaları, adam, oğul kayırmalarımı anlatacaklardı Taksim meydanında, yoksa bursla okuyup gemicik almanın formülünü mü açıklayacaklardı. Neden korkuldu bu kadar işçilerin Taksime çıkmasından?

1 Mayıs 1977’yi yaşamadım fakat dinledim okudum. Bu katliamın sırrı nasıl çözülmedi hala şaşkınlık içerisindeyim. 34 Kişinin hayatını kaybettiği 136 kişinin yaralandığı bir olayın perde arkası neden bulunamaz? İntercontinental Oteli`nin 213 – 510 ve 713 numaralı odalarında kimler vardı ve neden uzun menzilli silahlarla topluluğa ateş ettiler. Sular idaresinin tepesinde çelik yelekli ve yine uzun menzilli silahları olan işçilere ateş eden adamlar kimlerdi? Zamanın Cumhuriyet Savcısı Muhittin Cenkdağ’ın bahsettiği ve İntercontinental Oteline yerleşim hiç kayıtları olmayan Amerikalılar kimlerdi? Bugüne kadar nasıl olduda bu soruların hiçbiri cevaplanamadı?

Bugün bir 1 Mayıs daha geçti. Barış Türkülerinin olmadığı bol coplu, bol gazlı bir 1 Mayıs.!

Demokrasi kelimesini ağızdan düşürmeyip, her defasında üniversitelerde türbanın serbest kalması için çırpınan, partilerin kapatılmasının Demokrasiyle ve Avrupa Birliğiyle bağdaşmadığını söyleyenler bugün 1 Mayıs olaylarını nasıl içlerine sindirebildiler.

Demokrasi anlayışı eğer böyle işliyorsa açılan parti kapatma davası sonuna kadar haklı ve Demokratik bir olaydır.

Umarım çiçeklerle, bayraklarla, türkülerle kutlayabileceğimiz 1 Mayıslar olur. Tüm işçilerin 1 Mayıs işçi bayramları kutlu olsun.