Yaşama sevinci bu olmalı...

04/11/11

Her insan hayatınıza şu ya da bu şekilde bir değer katar. Hatta bazıları sizden bir şeyleri alır, götürür. Bazıları da hayata bakış açınızı değiştirir. Sizi adeta kendinize getirir.

İşte bende bu gün tanıştığım bir kişiden örnek bir kişilikten bahsedeceğim.

9 yaşında Gülveren tren istasyonunda geçirdiği tren kazası sonucu sağ kolunu, sol bacağını talihsiz bir şekilde kaybediyor. Okulunu bitirdikten sonra TCDD Genel Müdürlüğüne iş başvurusunda bulunuyor. Sizi biz mağdur ettik biz ekmek sahibi yapacağız. Deniyor. İşe başlıyor başlamasına da, başlamakla yetinmiyor. Kendisi gibi engelli arkadaşlarından oluşan bir grupla özveriyle ve azimle DEM-EN-DER’ i kuruyorlar. Daha sonra kamuda çalışan engellilerin de sorunlarına çözüm üretebilmek ve her zaman destek olduklarını gösterebilmek için Derneğin ismi 23.10.2004 tarihinde Kamuda Çalışan Engelliler Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği (KAMU-EN-DER) olarak değiştiriliyor ve halen çalışmalarına devam ediyorlar.

Şimdi Yıldıray Beyin ağzından devamını dinleyelim.

“Ülkemizde Engellilere bakış açısı çok farklıdır genelde içimiz acıyarak vicdanlarımızı rahatlatmak adına gördüğümüz yere ah yavrum ne kadarda güzelmişsin sözleriyle ellerine üç beş kuruş sıkıştırarak üzerimize düşeni yapmış sayılırız oysa bir gün sizinde başınıza geldiğinde ateşin sadece düştüğü yeri yaktığı gerçeğiyle yüz yüze kalırız.

Gerçek olan çözümdür; top yekun hareket ederek sorunun altından kalkabiliriz kanunlar çözüm değildir dünyada 2 olarak ülkemizde 01.07.2005 tarihine 5378 sayılı kanun çıkarılmıştır kağıt üzerinde her şey çok güzel örneğin çıkarıldığı tarih de başlayarak bütün kamu kurumlarında ulaşılabilirliğin sağlanması için 7 yıl yani Temmuz 2012 ye kadar süre verilmiştir oysa ben sokağa çıkıyorum ve hala kaldırımlarda yürüyemiyorum, otobüslere binemiyorum wc leri kullanamıyorum. Sadece sızlanmak ve sorunları ortaya çıkarmak değil tabi amacım düşünce sistemini değiştirmek bu konuda tüm topluma ilkokuldan başlayarak eğitim verilmesi gerektiğine inanıyorum. Örneğin; ben bir tekerlekli sandalye kullanıyorum ve bir kamu kurumunun önüne geldim ve o merdivenden çıkmam gerekiyor çıkamam ki peki ne olacak eli ayağı tutan sağlıklı bir kişi bekleyeceğim ve beni çıkartacak değil mi? Ya çıkartırken beli incinirse, bel fıtığı olursa değil mi?

İş de oraya bir rampa yapılsa sağlıklı insan da bel fıtığı olmasa biz engelliler sizi düşündüğümüz için istiyoruz bunu anlasanız bu şekilde bütün sorunlar çözülmez mi sizce?

Yıldıray beyle sohbet etmek çok keyifli çünkü anlattığı her konuda mutlaka biraz mizah bulabiliyorsunuz. İşte o güzel anekdotlarından bir tanesi.

“ Ama (kör) bir arkadaşımız bir gün trene biniyor. Gideceği yeri doğru tespit etmek için durulan peronları sayıyor. Dördüncü perona gelince çıkış kapısına doğru gidiyor ve bakıyor ki, orada birisi koluna geçiyor. İçinden diyor ki, herhalde beni bu şekilde gördü ve yardım etmek istedi. Aynı yere gittiklerini öğrenince birbirlerinin koluna girip yürümeye başlıyorlar. Neyse merdivenleri çıktıktan sonra, gerisin geri merdivenlerden aşağı düşüyorlar. Biri, diğerine dönüp –kör müsün? Dikkat etsene.  Diyor. Diğeri körüm tabi sen dikkat et. İyi de bende körüm deyince ikisini de bir kahkaha tufanı sarıyor. Başlıyorlar gülmeye.”

Dernekle ilgili yapılan faaliyetlerle ilgili olarak şu açıklamaları yapıyor:  “Engelli Motivasyon Eğitimi” semineri, prototip “engelli vagonu”, “Hızlı Tren Projesi”, Adana Şubemizce açılan tekstil atölyesi, bilgisayar eğitimi, el ürünleri, “Kitap Toplama,  Kampanyası” gibi en önemli projelerimizi söyleyebilirim.

Dilerseniz biraz da Ankara Kent Konseyi Engelliler Meclisi başkanı olarak bize kısaca neler anlatmak istersiniz.

Meclisimiz 13.05.2011 tarihinde kurulmuştur ve Ankara’da yerleşik engellilik alanında çalışan 8 dernek ilimizdeki kamu ve özel tüm üniversiteler ve çeşitli odalar, dernekler, vakıflardan temsilcilerle oluşmuştur. Tamamen yasal ve kanunen belediyelerin hizmet alanlarında faydalandıkları sivil toplum örgütüdür.

Genel kurulumuzda yaklaşık beş yüz arkadaşımızın gelerek oy verdiği ve iki yılığına yönetim kuruluyla beraber bizlere güvenerek göreve getirmişlerdir.

Buradaki görev ve sorumluluğumuz çok büyüktür Ankara’daki tüm kaldırımların, otobüslerin, metroların ve hatta alt geçit ve üst geçitlerin engellilere yönelik düzenlenmesi çeşitli kültürel faaliyetler düzenlenmesi ve hatta engellilerin ev içerisindeki boya badana, temizlik, berber gibi çeşitli ihtiyaçlarının karşılanması konusunda çalışmalarımıza belediye imkânlarının doğru yönlendirilmesi en büyük arzumuz ve bunu gerçekleştirmek için çalışmaktayız.

3 Aralık Engelliler gününe özel Dünya yaşlılık derneği ile beraber bir ödül töreni düzenliyorsunuz. Kısaca bahseder misiniz?

“Biz engelliler belki de kimselerin dikkat etmediği kadar dikkat etiğimiz bir olgu vardır hep içimizde (Ahd-ı vefa) bu duygu özdeşleşmiştir içimizde onun için bizlere yapılanı asla unutmayız ve vefa borcumuzu ödemek için adeta çırpınırız 06.12.2011 tarihinde saat 14.00 da Kocatepe kültür merkezinde YAŞAMA SEVİNİCİ mize ortak olan 21 özel insana teşekkürlerimizi ve plaketimizi sunarak bu sorunun içinde olmaları ve sorumlulukları devam ederken engelliler konusunda atacakları her adımda daha yürekli daha cesur ve daha çok inisiyatif alacakları düşüncesindeyiz. Organizasyonda bize destek olan, Dünya yaşlılık derneğine de buradan teşekkür etmek istiyorum. Yanımızda olan bize güç veren herkesi gönülden kutluyoruz. “

Sayın Çınar, sizi asıl biz kutluyoruz. Bundan sonraki hayatınızın gökkuşağı renklerinde devam etmesini diliyorum.

Buradan sanırım çıkarılması gereken çok ders var. Ne dersiniz?

e-mail: belginturan@gmail.com