- Kategori
- Şiir
Yaşamak

Her yerimde kırıklıklar var , bedenim hurda haş
Yanmış göbeğim mesela, başparmağım stresden çıkmış
Kanatmışım yüzümdeki her minik tümseği sivilce niyetine
Pek çok kilo alıp bir kaç kilo vermişim. ruhumda kasırgalar
Kendimle savaşım dünyayla savaşım gibi.
Öyle büyük ki içimde ki yaşama isteği,
Acıdan liğme liğmeyken bile yüreğim,
Alamıyorlar beni bir ağacın dallarından,
Bir arının peşinden,
Bir çiçeğin renklerinden,
Bir denizin maviliğinden,
Bir kedinin mırıltısından ,
Bir derenin çağlamasından,
Bir köpeğin bakışından,
Bir sazın sesinden,
Bir çocuğun gülümsemesinden !
Can çekişirken yeniden canlanıyorum
Kan yürüyor damarlarıma , besleniyorum doğadan
Bu böyle sürüp gidecek ben pes edinceye kadar...
Yürü be kadın!
Sev be kadın!
Gülümse seni acıtan şeylere bile
Yaşamak bu değil mi zaten !
6.4.2014