Yaşamdan kareler...

Şimdi herhangi bir köyde, herhangi bir evden karelerle karşınızdayız. Okuyunca hepimizin yüzünde bir tebessüm
belirir. Ama bu tebessüm bildiğimiz tebessümlerden biraz farklıdır. Kendi milletimize acıma mı desem, yoksa hayret etme mi, artık okuduktan sonra siz karar verin ...

Orta yaşlı bir anne ile on iki yaşında bir çocuğun konuşması ...

Anne: Ya sen beceriksiz, ne ezik bir çocuksun yaa! Bütün çocuklar oyuncak aldı, para aldı, çikolata aldı, şeker aldı, ekmek aldı ...Sen, sen ise kalabalığın arasında ezilme tehlikesi geçirdiği haberiyle evine "eli boş" gelen hayırsız bir evlattan başka hiç bir şey değilsin. Kesin babanın mezarda kemikleri sızlıyordur. Gerçi babanı bırak. O da eziğin tekiydi ve en sonunda intihar etti. Sen de geleceğinin en sonunda öyle bitmesini mi istiyorsun oğlum? Beni örnek al biraz. Oradaki çocuklardan ne eksiğin var? Onları ite kaka sende bir şeyler alırdın herhalde. Hayat kötü. Sen de ona göre çıkarcı ol, kurnaz ol biraz. Bana çek yahu. Önünde canlı örnek var. Bana çekersen sırtın yere gelmez senin .

Çocuk: Ya anne sıra vardı. Nasıl bozayım ki ben sırayı? O zaman ya beni sıradan atıp en arkaya koysalardı. O zaman daha çok kızardın sen ...

Anne: Yahu biraz kurnaz olursan sana bir şey olmaz. Acındırcaktın biraz kendini hepsi bu kadar. Anana çek biraz anana. Tilki gibi kurnaz ol, yılan gibi sinsi ol ...

Çocuk: Özür dilerim anneciğim ama olamam ben öyle. Kötü olmaya zorlama beni. Babam senin dırdırından intihar etti zaten. Eğer biraz susarsan benim de hayatım onun ki gibi bitmez .

Anne: Aaaa. Ukalalık yapıyor bir de. Aferim oğlum aferim. Ukala ol, sinsi ol, gıcık ol, kötü ol . Hayat kötü. Onun seni ezmesine izin verme. İyi, saf olursan herkes tarafından ezilirsin. Bunu unutma ...

Çocuk:Anne sana inanmıyorum yaa. Sen ne biçim annesin be! Sana anne demeye bin şahit .

Anne:İyi tamam bir şey alamadın. Be oğlum alanlardan da mı bir şey koparamadın ya ?

Çocuk:Anlamadım. Nasıl yani ?

Anne:Yani diyorum çaktırmadan ...

Çocuk:Sana acıyorum anne ya! Çalmamı mı istiyodun yani? Çalıp getirseydim gurur mu duycaktın? Helal malmış gibi kullancak mıydın? Yazıklar olsun anne sana ...

Anne:Ya oğlum sen hastahanede karıştın mı ne? Benim çocuğum böyle saf, iyi yürekli olamaz. İmkansız ...

Çocuk:Ben de hayret ediyorum anneciğim. Ama ben nasıl böyle bir annenin çocuğu olurum diye de değil. Hayatta nasıl böyle bir insan olabilir diye şaşırıyorum anne. Sana acıyorum sadece, sadece acıyorum ...

Anne:Hah şöyle be evladım.Hayat kötü. Hayatta anana bile güvenmeyeceksin ...

(Bu yaşam bir arkadaşımın anlattığı bir olaydır. Ben çok etkilendiğim için sizinle paylaşmak istedim. Umarım sizde beğenirsiniz. Saygılarımla, Aleyna DİLMEN:)