Yaşamımızdaki acılar

Bazı insanlar vardır her şeyden şikayet ederler. Bazen de insanlar karşılaştıkları sorunları gözlerinde çok büyütürler. Büyütmeleri ölçüsünde kendilerini çaresiz hissederler. İnsanlar genelde kendi yaşadıkları sorunları sadece kendilerine mahsusmuş gibi algılıyorlar. Halbuki başkaları kimbilir ne sorunlarla boğuşuyor farkında bile değiller.
Benzer sorunlarla karşılaşan insanların üzerindeki etkilere baktığınız zaman farklılıklar görürsünüz. Birisi mahvolmuş, yıkılmış hissederken, benzeri bir sorunla karşı karşıya olan bir diğeri o sorunun üzerinde pek durmayabilir bile. Bunun nedeni insanların sorunları ele alış biçiminde ve yaklaşımlarındaki farklılıklardadır.
İşte aşağıdaki hikaye bunu çok güzel özetliyor ve acılarla baş etmede bir ipucu öneriyor.
Hintli bir yaşlı usta, çırağının sürekli her şeyden şikayet etmesinden bıkmıştı. Bir gün çırağına şöyle dedi:
-Git biraz tuz al gel.
Hayatındaki her şeyden mutsuz olan çırak döndüğünde ekledi:
-Şimdi bir avuç tuz al ve bir bardak suya atıp iç.
Çırak, yaşlı adamın söylediğini yaptı ama içer içmez ağzındakileri tükürmeye başladı.
-Tadı nasıl?
-Acı.
Usta gülerek çırağını kolundan tuttu ve dışarıya çıkardı. Sessizce az ilerdeki gölün kıyısına götürdü ve çırağına bu kez de şöyle dedi:
-Şimdi de göle bir avuç tuz at ve gölden su iç bakalım.
Söyleneni yapan çırak ağzının kenarından akan suyu koluyla silerken usta aynı soruyu sordu.
-Tadı nasıl?
-Ferahlatıcı
-Yaşamdaki ıstıraplar tuz gibidir, ne azdır, ne de çok. Istırabın miktarı hep aynıdır. Ancak bu ıstırabın acılığı, neyin içine konulduğuna bağlıdır. lstırabın olduğunda yapman gereken tek şey ıstırap veren şeyle ilgili hislerini genişletmektir. Onun için sen de artık bardak olmayı bırak, göl olmaya çalış.