Yaşasın kötülük

İnsanı zorla günaha sokar bu tip insanlar, adamı katil bile ederler, sonunda seni de kötü yapmayı başarırlar. Bütün iyi niyetinle bütün samimiyetinle yaklaşırsın, yüreğini koyarsın ortaya, elinden geldiği kadar paylaşırsın.
Doymaz anam bunlar, neden? Kendilerini adam sanmaya başlarlar, oysaki değersizliklerine sırtını dönüp onlara insan muamelesi yapmışsındır. İyilik onlara göre enayilik olmuştur hep, bunu hayat felsefesi yapmışlardır, seni buldular ya kanını emecekler ya nasıl aç sinekler gibi saldırırlar. Hooppp dur dersin, bir yerde insani duygularının ezildiği artık yaralamaya başlamıştır içini. Bunca zaman bütün zahmetlerin bir anda yerle bir oluverir, artık sen de kendini koruduğun için KÖTÜ olmuşsundur.
Ben insanım ya, sizin kuklanız falan değilim, ben yerden bitmedim, duvar kavuğundan da çıkmadım. Ben insanım, benim de duygularım var, ben de üzülüp ağlarım, sizin duygularınız kendinizi o kadar köreltmiş ki benim gözyaşlarımı görmüyorsunuz. Sizin gibilerden nefret ediyorum, sizin canınızı yakmayı, sizin mutsuzluğunuzdan mutlu olmayı ve sizden uzak olmayı istiyorum.