Yaşlandık işte

“Gençlik dediğin kitap okunmuş artık 
Eyyâmı bahar uzaklaşmış kış artık 
Bir neşeli kuştu gençlik fakat heyhat 
Gelmiş, konmuş, ötüp de uçmuş artık.”

Ömer HAYYAM

Her yıl 18-24 Mart tarihleri arası ‘’YAŞLILAR HAFTASI’’ olarak kutlanmaktadır. Hayatlarını geride bıraktıkları yıllarda arayan, geçmişlerinin acı tatlı hesabını yapan yaşlılarımız. Kimi en yakınımız, kimi çevremizde birlikte yaşadığımız yaşlılarımız.

Yaşlılık kaçınılmaz ve geri dönülmez bir süreçtir. Tüm canlılar ; yaşamlarının sonuna doğru kocarlar yani yaşlanırlar ve ömürlerini tamamlarlar. Yaşlanma sadece insanoğluna özgü bir olay değildir. Çağımızda yaşam sürecinin bir parçası olarak görülen yaşlanma insan türünde zamana bağlı değişimleri içine alır. İnsan organizmasının yaşam döngüsünün herhangi bir organizma gibi doğumla başlayıp ölümle son bulması doğanın evrensel bir olgusudur.

Dünyaya geldiğimiz ilk andan itibaren, hayatta kalmamız, geleceğe en iyi hazırlanmamız yemeden yedirip, içmeden içirip, giymeden giydirip gece demeden gündüz demeden fedakarlık yaparak bizi bütün tehlikelerden, kötülüklerden koruyan anne babalarımız.

Zaman gelecek roller değişecek. Onlar çocuk olacak biz anne baba.

Yaşlılarımızın daha nazik bir yapıya sahip oldukları bu dönemde duyguları rencide edilmemeli, onlara kızgın bakılmamalı, bağırmamalı, hizmet edip gönülleri alınmalıdır. Kendilerini istenmeyen kişiler olarak görmelerine yol açan her davranış, onların güven duygularını yıprattığı  gibi bireysel ve toplumsal uyumlarını da azaltabilir.

Yapılan bir çok araştırmada, yaşlı nüfusunun yalnızlık ve terkedilmişlik hissiyle hayata olan bağlıklıklarını yitirdikleri ortaya çıkmıştır. Bu sebeple, kendilerini yalnız hissetmeyecekleri ve hayatlarından bazı parçalar bulabilecekleri sosyal ortamlar çoğaltılarak,yaygınlaştırılabilir. Böylece yaşlılarımızı sosyal hayata kazandırarak onları mutlu edebilir ve her alanda tecrübeleri ile birlikte yaşanmışlıklarından faydalanabiliriz.

Yaşlılarımızın yılda sadece belirli günlerde değil, her zaman sevgi ve ilgiye ihtiyacı olduğunu unutmayalım. Ömürlerini toplum ve ülkesine hizmet vermeye adamış, genç  nesillerin daha rahat daha aydınlık yaşabilmesi adına, onlara örnek olarak, yaşam tarzlarının şekillenebilmesi için emek veren yaşlılarımız, toplumumuzun en kutsal değerlerinden biridir.

Hepimiz bir gün yaşlanacağımızı düşünürsek her bir yaşlıda kendi geleceğimizi görerek bize nasıl davranılması gerektiğini düşünüyorsak çevremizdeki yaşlılara da öyle davranmalıyız.
Onları saygıyla karşılamalı gönüllerini hoş tutmalıyız. Yaşlıların tecrübelerinden faydalanmalı hayat tecrübelerini öğrenmeye çalışmalıyız.

Hayatın basamaklarında gün gelecek bizlerde oturacağız. Bakıma ve ilgiye muhtaç, gözleri yollarda bir yakınını arayan, hasta yataklarında iyileşmeyi bekleyen, yılların yükünü omuzlarında taşımaktan çökmüş yaşlılarımızı görmezden gelemeyiz. Bizler yaşlanmış bir nesilin hayata kazandırdığı kuşaklarız. Onlara davranaşlarımız hayata hazırladıklarımıza örnek olacak.

Zaman gelecek bizlerde yaşlanacağız, ellerimiz titreyecek, az görecek, az duyacağız, yerimizde kalkamayacak her gördüğümüzden yardım umacağız.

Sevgilerini yüreğimizde büyüterek, sözlerimize ve davranışlarımıza yansıttığımız ölçüde onları mutlu edelim.