Yaz gelirken

Yine yaz geldi. Güneş çiçeklerin üzerine düşüp yapraklarını gölgelerken, evlerde tanıdık telaşlar başladı. Her sene yazlıklar, cıvıl cıvıl renkler dolaplara serilir; koyu renkli, kabarık görünümlü ve en çok yer kaplayan kışlıklar, şallar ve şapkalar uzun bir süre hatta özlenecek kadar uzun bir süre görülmemek üzere dolapların en seyrek kullanılan üst kısımlarına kaldırılır. Her kıyafetin bir anısı vardır aslında. Kaldırırken bu senede aynı şeyleri anımsadım. Falancanın en sevdiği kazağım, filancanın en beğendiği elbisem... Bazen hep düşünürüm elbiselerle, eşyalarla kaldırıp raflara sıkıştırabilsek unutmak istediklerimizi. 

Birde uzun zamandır dolaplarda çıkarılmayı bekleyen, özlenenler var tabii. Taa geçen seneden kalma hatıralara göz kırpan. Bağıra bağıra hatırlatan ve o kadar oldumu dedirten. Cisimler aynı kalabilir. Eskir, yıpranır ama atmadığınız sürece hep vardır. Ya insanlar? Sevdiklerimiz? Eşyalar inatla dim dik dururken yitirdiğimiz ve bir daha hiç göremeyecek olduklarımız. 

Nasıl da içine oturur insanın o acı. En güzel günü hatırlatırken, birden hiç ummadığınız kadar hüzüne boğar isterse. "Bu varken o da vardı; bu hala var, inatla var ama o artık yok "düşüncesi içinizde kekremsi bir tat bırakır. Geçmişe meydan okumak istercesine her zaman ki hikayeyi uydururuz yine. "Bu yaz farklı olucak, yep yeni bir sayfa açıyorum kendime" vs. vs... 

Geçen yazı düşündüm. Başka hevesler, başka ümitler ve başka düzenler. Bu seneye baktım birde. Yine de sağlığın büyük nimet olduğunu, görmek istediklerimi hala görebildiğimi ve görebilecek olmanın bile yeterli olduğunu anladım. Aslında çekmecelerde ne biriktirdiğinin önemi yoktur pek. Önemli olan biriktirdiklerini paylaşabildiklerin olmasıdır. Ağır ateşte pişmiş, bembeyaz porselenlere dökülmüş, bir fincan Türk Kahvesi sohbetleri gibi. Telefonlarda sözün bittiği yerin bir türlü gelmemesi, anlatacak çok hikayenin olması gibi. Ve seni her daim psikolog edasıyla dinleyip destekleyen, hatalarında yanında olan ama tatlı-sert uyarılarında bulunan yakınların gibi. 

Yeni mevsim kimlere ne umutlarla geldi bilinmez. Öğrenciler sınava, nişanlılar düğüne, yazlıkçılar yazlıklara, çalışanlar yıllık izin telaşlarına yoğunlaştı çoktan. Gecenin hayrı gündüzün şerrinden iyidir derler ya, sanırım yaz da güneşle birlikte umut getirir. Ve insanoğlu hiç bıkmadan ümit eder, umut besler. 

Yaz gelirken beraberinde getirdiği güneşin içinize dolmasını,  

Hayalini kurduğunuz herşeyin, bütünün ve sizin hayrınıza olacak şekilde gerçekleşmesini dilerim.