Yaz Kampları

Gençlik Spor Bakanlığı'nın yaz kampları var. İki kez gittim. Biri çadır diğeri de tesisti. Harika iki tatil geçirdim. Engelliler ve engelsiz izciler vardı. O zaman lise son yâ da bitirmek üzereydim. Farklı ilerden engelli arkadaşlar gelmişti hala konuştuklarım var. Bu işleri sağ olsun ismet Doğanay ablamız ve bir kaç gönüllü tertipliyordu. Bana kazandırdığı yüzmeyi öğrenmek oldu. Çünkü rahmetli babam çayda beni daldırıp çıkardığı için ciddi bir su korkum vardı. Öyle ki yıkanırken bile sudan korkuyordum. O da kötü niyetli değil ama suya karşı korku oluşmuştu bende. İlkokulda yüzme kursuna sadece su korkumdan gidememiştim. Arkadaşlarım dersten çıkar yüzer anılarını anlatır bende üzülürdüm.

Neyse kampta neden yüzmüyorsun dediler ben de durumumu anlattım. Psikolog bir arkadaş ta vardı. Herkes seferber oldu üç dört kişi birde beni kollarına aldılar derken ben yavaş yavaş yüzmeye başladım. Hala yüzüyorum. İlkokulda korkumu yenip yüzmeyi öğrenseydim belki lisanslı sporcu bile olurdum. Şimdi denize gidince yüzüyorum

Benim önerim Gençlik Spor Bakanlığı engelli izci üniteleri oluştursun yaz kamplarına engelliler de katılsın. Engelli çocuğu olan aileler beraber böyle organizasyonlar düşünürse bende o etkinlikte olmak isterim.

En son gün kamp ateşi yakılmış eğlenmiştik. Ben de şunu önermiştim. Ateşe patates gömelim. Gömüldü ve afiyetle yedik. Şimdi engelli gençler yaz kamplarına katılsa ve tek başına yaşama tecrübesi edinse. Arkadaşlar ben azda olsa çocukların yatılılık tecrübesi edinmesi gerektiğine inanıyorum. Bizim gibi yatılı okullarda yetişmesinler tabi sonra ateşten sıcaktır ana kucağı şarkısını duyunca gözlerimiz doluyor. Hala kocaman adam olmuş ve yatılı okul travmasını atlatamayanlar var. Ama yaz kampları suyunu bile annesinden isteyen çocuklar için tek başına işlerini yapabilmeleri için bir fırsat olabilir.

Salih Arıkan,Tel: 0506 514 96 93