Yazgının Berbat Oyunu

Aklımızın ermeğe başladığı yıllarda, herşeyin gelecekte daha güzel,daha doğru,daha bol, daha adil
olacağını ve insanları birleştiren duyguların zenginleşeceğini düşünürdük.
Bende uzun zaman bu umudu besledim. Benim kuşağımdan olan çok sayıda insan gibi, tüm teknolojik,
bilimsel gelişmelerin ters tepeceği, faydanın yanında zararda getireceği, birçok ilişkinin kesileceği, görünen veya görünmeyen duvarların yeniden örüleceği, kötülüğün yayılacağı söylenildiğinde inanmazdım/inanmazdık.
Hayatımın son 5 yılında olumsuz duyguların bana yaklaşmasına izin vermediğim halde bu yaşadıklarımıza inanmaya başladım.
Yazgı nasıl berbat bir oyun oynadı da düşlerimiz paramparça oldu? Nasıl geldik buralara?
Neden birçoğumuz kentten ve tüm uygar! yaşamdan kaçıp gitmeyi düşler olduk. Yaşamımızın büyük kısmında "daha..., daha... " sözcüğü ile yaşarken, beklentilerimiz ve arzularımız azalmaya,basitleşmeye başladı. Sakin bir bölge, doğa, yıldızların dolu olduğu bir gökyüzü, temiz bir hava, toprak, su gibi kavramlar için savaşmaya başladık.
Oysa bizden önce hayata hayata başlayanların sadece elinde bunlar vardı. Emekler, hırslar, savaşlar ve tüm
didinmeler başladığımız yere dönmek içinmiydi?
Son ve başlangıç aynı kapıya çıktı, İşte yazgının berbat oyunu bu bence...

S.H.Reşat Şentürk