Yazık oldu

belki bir gün...
belki bir gün bir yerde...
tavan arası hatıralarını
kaldırım taşlarında ezdiğinde
pişmanlıklarınla iki büklüm
gözyaşlarına sığınırsın da

bağ bozumu şiirlerde
üzüm gözlü yarin
kar beyaz teninde..
umutlarını
saklayıp cebinde
iki büklüm gelirsin
kendine

veya günah yüklenen
her hükümlünün
aynasız bakışlarında
varlığını sürdüren
teknoloji virüsüne
kaptırırsın üç paralık
sevdanı
ne olduğu bellisiz
kimliksiz cesedinde
sadece resmimi bulurlar
vah vah
güzelmiş derler

"yazık oldu"