Ye, iç, öl "Cehennemde elektirikler mi kesik"

Ye, iç, öl! Ölmek ayrıcalıklı. Cehennemde elektirikler mi kesik herkes cennete gitme çabasında. Oysa cennete biletler yıllar önce tükenmiş durumda. Heyyy duyun beni kazıklanıyorsuz. Hem dilsiz hem sağır iken kör olmak tercih olmuş bu dünyada. Kötülere birşey olmaz derler ya. Evet doğru kötülerden bir cacık olmaz. Ya iyi bildiklerimiz. Duyularımızı reddeder olduk seyirciyiz. Korkmuyoruz bile, aldırmıyoruz. En kötüsü ise alıştık artık diyoruz. Görmüyoruz. Nasılsa unutuyoruz. Geçmişi sebepleri... Hak mı? Gelecekten medet bile ummuyoruz. Diyor bilinçaltı alttan alttan; amaaan dünyayı ben mi kurtaracağım.  Zamanın algılanmadığı bir dilimde yaşıyoruz. Gençler kocamış çocuklar adam olmuş yaşlılar ufalmış tecrübeler sanal kalmış. Kimsiniz ?  Ayırıyorum insanları diğerlerinden. Diğerlerinden kastım artık adını siz koyun. Koyun demişken hayvanlardan bahsetmiyorum. Hayvanlar bile doğada ihtiyaçları dışına çıkmıyor, milyonlarca tür bir arada yaşayabiliyorken birbirini yiyerek beslenen insanlardan bezmişler.  Ancak tanıklar. Muhtemelen insanlar için dua ediyorlardır. Ne halleri varsa görsünler diye... Görüyoruz. Sesleniyorum gösterenlere;

Açsınız

Hep açsınız

Sürekli yeme arzusunda

Doyumsuz

Sadece karnınız aç sanıyordum

Yanılmışım

Sizin ruhunuz aç

Anladım ki doymak istemiyorsunuz

Farklı birşey bu ne ego ne keyif

Hastalıklı bir his

Hoşunuza gidiyor

Neden?

dENiz...