Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

26 Ekim '14

     
    Kategori
    İlişkiler
     

    Yelkenler fora!

    Yelkenler fora!
     

    Karşı cins ilişkileri denizcilik gibi biraz. Bir limandan öbürüne, bir sahil kasabasından diğerine gidip gelmekle geçiyor ömür.

    Demir attığı her yerde hoşuna giden bir şeyler buluyor insan. Kimi zaman denize bakan bir küçük ev, kimi zaman sadece o yöreye ait lezzetli bir yemek, kimi zaman çimenlere oturup saatlerce izleyebileceği bir manzara.

    Gün geliyor aşkla seviyor bulduğu yeri, kendine bir arsa alıp üzerine evini dikmek istiyor. Denizden soğumuş hissediyor kendini ve artık bu küçük sevimli kasabada kara hayatı yaşamak istiyor.

    Ama bir denizci için denizden başka hayat yoktur.

    Her ne kadar her seferinde aksini umsa da insan, günü geldiği zaman denizin onu çağıracağını bile bile yapar karaya yatırımını, ilk depremde yıkılacağını bile bile diker evini ve asla o kasabanın bir yerlisi olamayacağını bile bile gider oturur köy kahvesine.

    Çünkü insan uman canlıdır. Umudunu kaybetmiş insanın Hades’in yeraltı dünyasında dolaşan hapsolmuş ruhlardan bir farkı yoktur. Umduğu için saftır ve saf olduğu için de güzeldir.

    Şu kısa denizcilik kariyerimde pek çok güzel yer gezdim. Kimisinde günübirlik kalıp bir çay bahçesinde sigaramı içtim, kimisine cebimdeki bütün parayı yatırıp bağlar bahçeler kurdum. Bir iki kere Amerika’yı keşfedip adına Hindistan dediğim de oldu. Yahut bulduğum yeri Atlantis sanıp hüsrana uğradığım zamanlar da.

    Kimi yerden yaka paça kovdular beni, kimi yerden kimseye görünmeden gecenin en karanlık saatlerinde yelken açıp kaçtım.  

    Emek verdiğiniz, benim dediğiniz kasabaları terk etmek her zaman koyar insana. Hiçbir zaman hiçbir kasaba sizin olmamıştır aslında ama yine de bazılarında paylaşmak için fazla güzel ağaçlar olduğu da doğrudur.

    Deniz beni çağırdığı zaman hep bir yumru oturur boğazıma. Çapayı çekerken saplandığı yerden demirin soğuğu keser ellerimi. Yavaş yavaş uzaklaşırken hiçbir zaman benim olamamış kasabamdan, bir sigara yakarım ve her bir parçası gözden kayboluncaya dek gözlerimi ayırmadan izlerim.

    Ağlarım bile bazen. Ama tayfama çaktırmam. Rüzgar yaşarttı gözlerimi derim. Sigaramdan son nefesi alıp denize atarım. Alır o da hemen mesajı; sigaramı yuttuğu gibi dalgalarıyla dövmeye başlar gemimi.

    Yolculuk zamanı.

    Yeni kasabalar beni bekler.

     
    Toplam blog
    : 1
    : 121
    Kayıt tarihi
    : 26.10.14
     
     

    Galatasaray Lisesi ve İstanbul Teknik Üniversitesi çıkışlı müzisyen.  Düşünmeyi ve düşündürtm..