- Kategori
- Eğitim
Yeni Eğitim- Öğretim Yılı Başlarken

Selam sana büyük insan sevgili Atatürk
Bir şiirimi aşağıya alıyorum önce:
“DAR GELİR DÜNYA
Hayaller depreşti içimde
Okul zamanındayım şimdi
Geziniyorum okul bahçesinde
Sevimli yaramazlarla birlikte
Ben bir öğretmenim
Öğrenme arkadaşıyım gençlere
Birlikte öğrenir
Birlikte seviniriz öğrendikçe
Öğrenciler yönetir
Benim ruh çalkantımı
Gülerler gülerim
Üzülürler üzülürüm
Onları çok severim
Kış gelir üşürler
Kucak olurum ısınırlar
Baharda kelebektirler
Konarlar çiçekten çiçeğe
Ben bir öğretmenim
Düşler uçururum
Zamanın ötesine
İsterim hasretle
Gerçekler gülsün güne
Coşkun bir selim
Savrulurum yukarıdan aşağıya
Çağlarda çağlarım
Düşmanıyım geriliğin
Çocukları ağlatan her şeyin
Çocukları benim her şeyim
Sevinirler
Sevindik delisi olurum
Üzülürler
Gülücükler serperim yüzlerine
Ben bir öğretmenim
En kolay ben severim
En kolay ben sevinirim
En kolay ben affederim
Çocuklar benim güllerim
Filizlerlerinde şenlenir
Goncalarında gülerim
Ben bir öğretmenim.
Dar gelir dünya bana
Evreni isterim
(Halil Güven-Şiirlerim-Söke)
...
Burada öğretmenlere seslenmek isterim...
Öğretmen modern toplumun tek yaratıcısıdır.
Eğer o isterse bu toplum asla geriye öykünmez...
Öğretmen öncelikle kendisini öğrencilerine sevdirecek!
Sonra onlarla modernliği geliştirecek...
İnsan yaşamının tek yönlendiricisinin bilim olduğu gerçeğini iyice vurgulayacak!
Burada bilimsel yöntemin üç çözüm ilkesini çok iyi kullanacak:
*”Zıtların birliği ve çatışmasını” iyi yönetecek...
*”Nitelikli nicel” çokluğu yakalayacak...
*”Olumsuzlanmanın olumsuzlanmasını” yapacak...
Böyle yaparak yarını kendisi inşaa edecek...
Ve de böyle yaparak ancak Atatürk’ün;
“Öğretmenler yeni nesil sizin eseriniz olacaktır” öğüdünü gerçekleştirecek öğretmen...
Eski bir, “eğitimci ve eğitim yöneticisi” olarak,
Mutlu ve yararlı öğretmeni şöyle tanımlıyorum:
*Kişilik olarak tam yetişkin olmalı ve mesleki olarak sürekli gelişme kaydetmeli...
*Pedagojiyi kullanan olmalı...
Ancak böyle, tutum davranışlar doğru yönde geliştirilebilir...
*Her öğretmen kendisini “eğitim koçu” olarak düşünmeli...
En önemli olan “Öğrenmeyi öğrenme” olgusunu öğretmeli...
Bu bağlamda;
Öğrenci her öğrencinin öğrenebileceğini,
En kolay merak edilenin öğrenileceğini,
Ve herkesin bir “öğrenme kalıbı” olduğu gerçeğini bilmeli...
Buna göre eğitilmeli...
Öğretmen öğrencileri avucunun içine alabilmeli...
Onları doğru yetiştireceğine aileler ve bizzat öğrenciler inanabilmeli...
Bu bağlamda;
Doğru sözlü olup verdiği söze mutlaka bağlı kalmalı...
Alabildiğine müşfik olup etkin dinleyen olabilmeli öğretmen...
Ve önce kendisi “Duygusal zekâ” yönünde gelişmiş olarak...
Öğrencilerinin de “Duygusal zekâsını” geliştirmeli...
Yani her öğrenci,
“Özgüven, özdenetim sahibi ve empati yapan olmalı,
Sorun çözücü yönü güçlendirilmeli,
Ve işbirliğine yatkın duruma gelmeli”
Ve bu bağlamda öğrencilerde;
“Akıl, ahlak, adalet, adap ve aşk” beşlisi de yerleşik değer olarak gerçekleştirilmeli...
Son olarak her öğrenci temel değer olarak:
“Bilme, yapabilme, olabilme, sahip olabilme ve yakın olma ilişkisi “taşıyan hale getirilmeli...
Görülüyor ki bunlar modern insanın yapı taşlarıdır.
Gerçek öğretmen öğrencisinde bu değerlemeleri gerçekleştirendir.
Yeni “eğitim öğretim” yılını bu duygular içinde kutluyorumJ
Saygı ve sevgilerimle...