Yeniden

Hatıralarım kaybolmuştu bu şehirde
Gülüşlerim
Sevgilerim
Ağlamayı bile özler olmuştum
Dışarı çıkar ıslanırdım
Sırılsıklam olur ağlardım
Her yağmur yağışında..
umutsuzca vazgeçerken hayattan
Sen çıktın karşıma
Durgunluğun, çılgınlığın
En çokta çocukça heycanların
Bağladı beni sana
Aslında yeniden hayata
Gülmeyi öğrendim
Güveni, ayaklarımı sağlam basmayı
Çocukça seni kıskanmayı bile sever oldum
Ne uzak diyarlardaki sevgilin vazgeçirdi
Seni benden
Ne de göğsümü sıkan endilşelerim
Biliyorum olmuyor diyeceksin
Sevemiyorum seni diye bağıracaksın
Uzaklaşmak isteyeceğim senden
Olmayacak, başaramayacağım
Göğsümde yatıp uyumanı isteyeceğim
Güleceksin sadece
Dalga bile geçeceksin belki
Seni seviyorum artık bağıra çağıra
Haykırıyorum tüm dünyaya
Ama sen hala duymuyorsun
Çünkü ya beni sevmiyorsun
Ya da sessizce çekip gitmemi bekliyorsun...

Yusuf Sezgin AYBEY