Yeşil olmak istiyorum

Yeşili seviyorum... Bana sessizliği anımsatıyor. Aslında o kadar çok şey söylemek isterken susup kalmayı çağrıştırıyor... bu günlerde... Sessiz , sessiz... t telaşından uzaklaşmak kendimle kalmak istiyorum. Aslında hiç kendimle kalmadığımı görüyorum ben yeşilde kendimi arıyorum... Soluğumun yettiği, nefesimin tükendiği yere kadar koşup kaçmak istiyorum aslında tüm olumsuzluklardan...Belki de hayatta virgül olmaktan korkuyorum. Güneş hergün aynı dünyayı ısıtıyor, yağmur hergün aynı yeryüzünü ıslatıyor, ay aslında hep aynı geceye doğuyor... Değişen sadece bizlerin yaşanmışlıkları oluyor.. Dünden farkımız yaralarımız oluyor..

Dedi

Bugün belki dünden daha mutsuzum... Sebebi ne ay, ne güneş, ne de yağmur.. Sadece kurduğum öznesi sonda yüklemi başta bir sürü devrik cümle... İşte gamzemin arkasına sıkışmış kalmış gülücüğümün asıl gizlendiği kuytucuk...ğim gibi yeşil olmak istiyorum bu günlerde yanmak, ağlamak, başı boş yürümek, koşmak, bağırmak ve sonra derin bir sessizliğin içinde yeşillerle susmak istiyorum sadece hiçbirşeyi umursamadan susmak...

Ne söylersen söyle haklılığını asla isbatlayamayacağın bir dava gibi... Yeşilliğin derinliğinde boğulmuş bir çift göz gibi...

Belkide yeşil olmak istiyorum

Tartışmadan, iç hesaplaşmadan