- Kategori
- Gündelik Yaşam
Yeşil sevda

Yine yeşil bir sevdaya kapıldı yüreğim... Yine yemyeşil şarkılar doğacak belli ki... Yine mi üzüleceğim dersin? Yine mi vazgeçmeler yakın bana?
Nasıl da güzel gülüşün... Öylesine sıcak, öylesine samimi... Gülerken içi gülüyor gözlerinin... Neden hep yeşiledir bu sevdam? Huzurun rengi huzurumu kaçırır oldu bu aralar... Ama olsun, daha vazgeçemiyorken senden, tadını çıkarmak lazım bu duyguların... Her sabahım yeşil ezgilerinde, her gecem hayalinin koynundayken henüz...
Tıpkı karton bir kutunun içine hapsolmuş gibi hissediyorum kendimi... Hani tek bir hamlede paramparça edeceğini bilir de çıkmaya korkarsın ya... İçerideki karanlık dışarıdan daha güvenli gelir ya, öyle işte... Oysa bir aşabilsem kendime ördüğüm duvarları... Bir koşabilsem sana... Yemyeşil bir sevdaya konarız belki de... Belki de hep sövdüğüm falcıların çıkmayan kahve fallarındaki beklenen kahraman sen olursun, onları bile severim belki yeniden...
Kalemimden bal damlar belki yine; çiçek çiçek rüyalarda bulurum kendimi... Kâğıt mendil misali yaşanan aşklar gelişinle caka satamaz olur, gerçek ve sonsuz bir sevda hükmeder dünyaya...
Yeşili seviyorum ben... Bir tek içimi kapkara eden güzde kaybolur yeşil... Sararır hayaller, düşer , terkeder bedenleri. Bakışlar gri olur, güneşi kapatır hüzün…
Kararsın istemiyorum erkenden günlerim... Bu yüzden şimdilik sendeyim. O güzel gülüşünde, ışıldayan gözlerindeyim... Şimdilik... Yıllar sonra da aynı şeyi diyebilsem... Yıllarca hergün... Keşke...
Boşveeer... Bakma sen bana, olmayacak bir rüya bu... Her genç kızın zetinası misali, ben de böyle hayaller kuruyorum işte biraz aydınlanayım diye. Karanlığım, yeşil ışıklarla dağılıyor sen gelince aklıma. Ne yapılır ki burada, hayal kurmaktan başka?
Git haydi gelme, bir şey de bilme... Yüreğim karton kutumda, dualarım seninle, hayallerim de yine benimle kalsın yeşil sevdamın içinde...
Melda Salepçiler