Yeşile bıraktım gönlümü, sana sarı baharı.

Hissettim o sessiz gelişi, süzüldü usulca.
Bilmem ki kaçıncı hazandı deli ruhumda.
Hüznün rengiydi sinen, düşen her yaprağa,
Kokusunda seni aradım, çektim kanasıya.

Öyle özledim ki bizi, şaşırdı hazan kuşları.
Yeşile bıraktım gönlümü, sana sarı baharı.
İnan hiç sormadım seni saklayan bulutları,
Bembeyaz da olsalar yok bana bir yararı.

Ah derttaş pencerem, bak yine köşemdeyim.
Dayadım camına yüzümü, bil ki kederdeyim.
Yok ki neminde silüeti, acı hasretindeyim,
Firarında ruhum, ne gamı ne demindeyim.

Attım karanlığına beni, sana çıkan sokakların.
Anlamaz bakışlarıydı ürktüğüm, her bir taşın.
Çatlağında mı gizliydin o yüksek duvarların?
Aşamam ki ben seni, olsa da bu son hazanın.

aks