Yetişir

Yetişir insanlar artık yetişir
Bırakın bırakın kini bırakın
Ne farkı var sanki siyahla akın

Yetişir insanlar artık yetişir
ot zamanla büyür, kök zamanla sökülür
Var oluşla yok oluş bir hesaba dökülür

Ve fani bir ömrü ikiye bölmek
Hayatın sonu değil mi ölmek
Yetişir insanlar artık yetişir.

Abdülkadir Güler
Dicle Köprüsü / Şiirler- Ankara 1970.