Yıllar sonra hayatının aşkıyla onu son kez gördüğü yerde karşılaştı 2

Hava apaydınlıktı. Güneş zirveye çıkmış İstanbul'u seyrediyordu. Işığıyla İstanbul'a ayrı bir güzellik katıyordu. Hafif bir rüzgar çıktı. Zararsız, ufacık, tefecik. Ayasofya'ya yavaşça vurdu, ileriye gidemeyip kenardan kaçıp gitti. Sonra bir arka sokağa girdi. Oradan dört bir yana dağılarak etkisini kaybetti, yitip gitti. Bir süre sonra yine geldi. Bu sefer akıllılık yaptı, Boğaz'a yöneldi. Boğaz'ın serin sularını yalayarak güç topladı, hızla ilerlemeye başladı. Vardı, Dolmabahçe'nin duvarına tosladı. Baktı yine ilerleyemedi, kenardan süzülerek Beşiktaş'a varamadan yitip gitti. 

Aslı Boğaz'ı seyre dalmış simit yiyor, çay içiyordu. Martılar gökyüzünde süzülüyordu. Aslı onlara baktı, biraz simidinden kopartıp Boğaz'a savurdu. Üç tane martı simide hamle yaptı. havada çarpışıp uzaklaştılar. Simit o an Boğaz'ın serin sularına daldı. Başka bir martı geldi, simidi kaptığı gibi Dolmabahçe'nin çatısına kaçtı. Diğer üç martı bunu görüp arkasından gittiler. Aslı tekrar Boğaz'ı seyre daldı. Bir vapur ona doğru yaklaşıyordu. Vapura binmek istedi, hesabı ödeyip vapura bindi. İçeri oturmak yerine arka tarafa geçip kapıyı kapattı. Gelen adamdan çay istedi. İşte o an onu gördü. Memed ona bakıyordu. Şaşırdı, utandı. Gözlerinden yaş düştü yere, başı dönmeye başladı. Hıçkırmaya başladı. Bir bebek gibi ağlıyordu. Gözleri kızardı. Ruhu acı çekmeye başladı. kafasını yere eğdi. Çayçı geldi: 

'' Ne oldu bacım? Neden ağlıyorsun?'' 

Aslı konuşmaya çalıştı, olmadı. Boğazına bir yumruk inmişti sanki. 

''Dur bacım, sana bir su getiriyim.'' Adam koştu bir su alıp geldi: 

''Buyur bacım.'' 

''...'' 

'' İç iç. İyi gelir.'' 

Aslı adamın elinden suyu aldı, bir yudum içip bıraktı. 

''Teşekkür ederim.'' 

Ve onu gördüğü yere baktı. Gitmişti. Geçen sene olduğu gibi yine gitmişti. Tekrar ağlamaya başladı. Adam ne yaptı, ne ettise Aslı'yı yatıştıramadı. Durmadan ağlıyordu. Gidip elini yüzünü yıkadı, kendine geldi. 

Vapur Haydarpaşa'da durdu. Aslı indi. Geri dönmek için başka bir vapura bindi. Memed'de aynı şekilde vapura binmişti. Aynı vapurdaydılar tekrar ama; farkında değillerdi. Aslı bu sefer içeriye oturdu. Memed'de içeriye girip Aslı'nın arkasındaki yere oturdu. Sırt sırtaydılar. Memed günlüğünü çıkartıp son sayfaya onu bu görüşünü yazmaya başladı. Son sayfayı özellikle onu son kez göreceği güne ayırmıştı. Yazması bittikten sonra önündeki küçük masaya koydu, dışarıya çıktı. Aslı oturduğu yerde rahatsız olduğu için tek boş yer olan bir arkaya geçti. Önündeki dergilere eğildi, onu gördü. Memed'e yıllar önce kendi bastırıp hediye etti bu günlüğü. Panikledi, sersemledi. Soğuk kanlı davrandı ilk defa. günlüğü aldı, arasından kendi resmi düştü. Şaşırdı. En son sayfayı açıp okumaya başladı. Son sayfada şunlar yazıyordu: 

'' Onu demin gördüm. Ay yüzlümü, bir tanemi. O kadar çok özledim ki onu. O kadar zor ki durumum. Cesaretimi toplayıp yanına gitmek istedim. Parmağında yüzüğü gördüm. Benim için ağlıyordu. Sarılmak geldi içimden ama yapamadım. Ölmek istiyordum. Son kez onu görüp ölmek istedim. Ve gördüm onu. Şimdi rahatça ölebilirim. Elveda hayat, elvada aşkım. Elveda...'' 

Aslı ayağa fırladı: '' Memed'' diye bağırdı. İşte o an dışarıdan bir el silah sesi duyuldu. Artık her şey bitmişti, her şey. 

... 

Yıllar sonra hayatının aşkıyla onu son kez gördüğü yerde karşılaştı 1 için:
http://blog.milliyet.com.tr/Yillar_sonra_hayatinin_askiyla_onu_
son_kez_gordugu_yerde_karsilasti/Blog/?BlogNo=288676 tıklayın.