Yılmaz Güney'i anlamak

CANIM, SEVDİĞİM, YÜREĞİM

Bu duvarlar yetmiyor bizi ayırmaya bilesin...

Bu parmaklıklar, bu demir kapılar, bu hava, inan..

Bazen bir yumrukta yıkacak kadar güçlü,

Bazen bir serçe kadar güçsüzsem, bir nedeni vardır...

Hangi zorluğu yenmemiş insanoğlu.

Hele taşıyorsa içinde  bu insanca sevgiyi.

Güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiğim.

Damla damla birikiyor insan.

Damla damla sevgili...

Bir gün akıp gideceğiz hayata...

Duvarlar yıkılacak, açılacak bütün kapılar bilesin.

Benim yüreğim sensin şimdi, seni vurur durur..

Ve yine damla damla çoğalıyorsun içimde..

Sevgili Yılmaz Güney' in kaleminden dökülen dizeler bir başka yere götrüyor bizi aslında. Öyle ki nasıl içten, nasıl etkileyici ve duygu yüklü. Sevginin, yalnızlığın, çaresizliğin bir dışavurumu var sanki. Sanki onu hayata bağlayan tek şey sevdiği. Sevgili değil kastettiği: 'sevdiği'. Bu iki terim birbirinden o kadar farklı anlamlar içerir ki şaşaırıp kalırsınız. Bir defa sevgili demek, her anını yanında geçirdiğin, çeşitli şeyleri yapmaktan mutluluk duyduğun onun da seni sevdiğinden emin olduğun kişidir. Oysa sevdiğim demek, belki de onun seni sevmediğini bildiğin halde umarsızca beklemek, bir gün gelir diye ummak, parmaklıklar ardında slüetini gördüğünü sanmaktır.

'Canım' ne demektir bilir misiniz? Bilirsiniz elbet. Günlük hayatta çok fazla kullandığımız bir kelimedir bazen doğru bazense yanlış. Aslında en içten gelen sözcüktür. Benim canımsın, canımdan ötesin demektir bir yerde. Kimi zaman sevgiliye söylenir, kimi zaman anneye, babaya, evlada veya dosta..Dilinizden düşürmeyin ne olur. Sevdiniz mi söyleyin gitsin. Sonucu sizi acıtsa da söyleyin ki içinizde büyümesin.

Ya yüreğim... İşte bu sözcük bütün hepsinin bileşimi gibi bir şey. Sevgiyi alıyor üstüne canı ekliyor ve yüreğimsin diyor. Onu hayata bağlayan tek organını sevdiğine sunuyor. Elin, ayağın, gözün, kulağın olayım istiyor. Bir bedende iki can bulayım istiyor. Ben olmasam da sen ol yeter demek istiyor. İstiyor ki sevdiği, canı, yüreği yanında olsun. Olsun ki nefesini soluduğu dünya anlam kazansın.

Bir daha Yılmaz Güney gibileri çıkar mı ki karşımıza? Sevgiyi, özlemi böylesine derin ve hüzünlü anlatabilir mi? Bilmiyorum. Fakat bildiğim tek şey var ki uğruna canını verebileceği, yüreğini ortaya koyabileceği bir sevdiği olmalı insanın...