Yine özlemek

Özlem içeren yazılarım vardı daha önce bu sayfalarda yayınlanan. Özlemin yaşattıklarını yazmıştım uzun uzun. Tekrara düşmek gibi belki ama bugün de yazmak istediklerim özleme dair.

Belki benzer cümleleri kullanacağım hatta belki de aynı cümlelerle ifade edeceğim. Ama ne olursa olsun bugün anlatmak istediğim bu.

“Islak sokaklara düşmüş özlemin gölgesi dans ediyor ışığın altında. Hasret ıslıkla bir ritim tutturmuş kol geziyor sokaklarda. Bir yanı üşürken insanın hasretle, hayalleriyle ısınıyor diğer yanı...” cümlelerini yazalı neredeyse yedi ay oldu. Yaz geldi bu arada ve özlem, sıcakla işbirliği içinde kavurmakta içimi ve beynimi.

Bir başka yazıda kokudan dem vurmuşum: “Gece boyu defalarca bir kokunun sarhoşluğuna uyanıp, geçmeyen tükenmeyen saatlerin sabırsızlığıyla sabaha ulaşmak… Ellerde kalan kokusunu duymak hala ve ellere sinmiş bu kokunun tüm benliğe sirayet etmesi…” demişim özlemin ateşini derinlerde yaşarken.

Ve yine bir başkasında, “Özlemek, yalnızlığın fırtınalı denizlerinde kırık dökük bir teknede güneşten bile korunamayacak kadar çıplak kalmak sanki…” diye tarif etmişim özlemi.

Her an yanı başımda olsun isterken bu uzaklık, bu özlem çok can yakıcı. Hayat işte… Denebilir yaşanan birçok hale. Ama bu özlem, bu yakıp kavuran duygu hayatın ta kendisi şimdi. Bir yandan o eski özlemler ve bir yandan da eskiyi özlemeler yakıp kül ediyor tüm benliğimi.

“Sevmek ister insan ama sevdiğinden çok da sevilmek arzusunda olur” diye yazmışım yine eski yazılarımın birinde ve sonra “Isınmak ister insan sevgiyle. Bütün bedeni başından parmak uçlarına kadar sevginin sıcaklığına bulansın ister. Asıl ısınsın istediği ruhunun soğuk duvarlarıdır. Bulduğunda gerçek sevgiyi, ruhunda çiçekler açar, bahar gelir kar yağmış dallarına. Sever, sadece sever, katıksızca sever. Isıtır sevmek. Bir de sevilince, hazan mevsimi biter ruhun. Bahara koşar adım ilerler.” diye devam etmişim. Şunu eklemem gerek bütün bunlara ki; sevmekle mutluluk da verebilmek gerek bu resmi tamamlamak için. Sevmekle huzur vermek de bulmak kadar önemli.

Bütün bu özlemlere eklediğim bir de bu halin özlemi var şimdi içimde. Çok daha keskin çok daha yakıcı.