- Kategori
- Şiir
Yok Oluşta Doğuş
yok oluş günlerinde
ağlarken
var oldum
ben
dallarıma sarıldım
çiçeklerimle
avundum
mazi kalbimde
hüzün
bir yumak
karmakarışık
açılabilirse
ortaya çıkacak
bütün
ilmekler
coşkun sevgiler
bayıltan sarılışlar
havalarda uçmalar
kahırlı terk edişler
sahi
terk edilmek için
ne yapılır
sevmekten
söylemekten başka
ozanın dediği gibi
iki hata yaptım ben
sevdim
sevdiğimi söyledim
bir ses duyuyorum
ruhumun
derinliklerinden
“hata değildi ki
hata değildi ki”
sevmek sanattır
sevdiğini söylemek de
seviyorsan haykıracaksın
yürekten
seni seviyorum
nağmeleri çınlamalı
sevenlerin kulaklarında
sevilmenin şımarıklığı
başka
karşılıklı olunca
bambaşka
sadece karşılıklı sevenle
mesut olur
aşkta
görmeden yapamazsın
başta
sonraları
gevşeme yaşanır
o sarılışta
işte o zaman
yok oluşlar
başlar
yavaşça
dostlarım vardı
eskiden
dostlarım sandım
gidenleri
gerçekten
gidenler
gelenler
terk edenler
hatıralar
iz bırakmayanlar
yaralayanlar
ilk rüzgarda
savrulanlar
hadi neyse
zümrüt gözlerinde
baharı
yaşayanlar
hançerinde kan
damlayarak
gidenler
ya onlara
ne demeli
halden anlamadı o
sevgili
anlaşılıyor ki
yok oluş günleri
başladı
temelli
bunalımlardan doğacağız
belli
öyleyse
iş başı elbiselerini
giymeli
yeniden başlamalı
yeniden başlayana
inanç
aşk
biraz da
şans gerekli
ellerim
havada
gözlerim
ona
kilitli
bu sefer şart koşacağım
dosta
sevgiliye
gidenlerden olmamayı
gidenler gelenler
terk edenler
yeniden başlayana
güç verenler
yeniden başlayana
güç verenler
güç verenler
ey ben
ağlama artık ağlama
güneş doğuyor bak sabah yakın
yeniden başlamak için
geç deme umutsuz olma sakın
(Halil Güven- Mavi Kanatlı Kuş)
…
Yüzünüz hep güleç olsun canlarım