Yoksul sözler

Belki yazamadım seni ama

Yazdım sildim, yazdım sildim

Velhasıl sen işlendin         

İçimde söküklerime yamalıklarıma

Ne bir merhem ne de bir sen ekledim

Olmadı, olamadı olduramadım

Her cümlelere seni sığdıramadım

Geceme gündüzüme katlettim

Gündüzümü geceme katlettim

Sevdim, sevdim hücre hücre

Aşkım  tek kelime tek hece

Ölüm gelirse vursun beni senin gözünle

Yudumladım içtiğin kahveni

Olur da istersin sen diye

Kalmadı takatim fermanım

Hazırım ben ölsem de kafi!

Ah kalbim dayan artık 

Yılgın ve yorgun bir yolda

Yürüdüm, yürüdüm sana aktım

Her şeyde biraz sen varsın

Biriktin içimde ve sözlerim karıştı

Bilmecem benim içimde

Yağar her yağmur düşlerimde

Düşlerim sen akıyor damla damla

Yalnızlığım daha da çoraklaşıyor

Öyle çürüttü ki zaman bizi

Her yanım aşkınla çağlıyor

Dereler, tepelere kafa tutuyor

Bir bilsen nasıl akıyor

Acını acıma sürdüm

Gün gelir iyileşirim diye

Sessizliğinle idam ettim geleceğimi

Kaybedişim sen değildi

Ömrüm cezamı kesti

Cezam ise yalnızlığa kesildi

Ömür boyu müebbet denildi

Avukatım aşk tanığım sevgi

Sual ise yanıtsız kaldı

Boynu bükük, öksüz ve yoksul

Ruhun ruha ulaştığı anda

Ellerin semaya değdiği zamanda

Gözlerimden gözlerime bir damla düşsün

Dua tadında bağrıma ilişsin

Allah’ın doksan dokuz adıyla

Geceme dönüp yalvarışımla

Sen ki kalbimde onun rızasısın

Sen ki bir beyaz gelinliğimin bestesisin

Sözün öze dolar, göz kalbe nakışlanır

Olmasan da yanımda

Aşkım her şeye yol alır.

Bak gör ki içimde açan nazlı çiçek

Her gün yeniden ömrüme çizilecek

Kalemim kağıda değse de sen çizilecek

İçim içimde seninle huzur biçecek

Gidişin ardında aşkı bıraktı

Kalışım bana sonsuzluğun burağıydı

Yazdım çizdim sildim seni her an

İçimdekine dokunamadım

Taht kurmuş köşe bucak kaçamadım bir an

Ne yanıma dönsem sen vardın

Ne soru sor ne de cevabın vereyim sana

Sadece gözlerime dokun o zaman anla.

O kadar karışığım ki ben

Düşlerim darmadağın halde

Yazdıklarım hiçliği solurken

Yazamadıklarım ebedi oluyor koynumda

Gel diyordum ölüm girsin koynuma

Lakin seni düşlerken nefesimi vereyim uğruna

Dökülsün kanadım ruhum senin yanına

Gelsen de bir gelmesen de

Çünkü herhalde benimlesin o sonsuzluğumda

Gelirsen sen oluruz, gelmesen ben olur sen akarız

Bu gönül dergahına serdim seccademi

Alnıma sen değdirdim avuçlarıma gözyaşın

Ölüm kokuyor yalnızlığımdaki düşlerim

Allah’ım doksan dokuz adınla yalvarıyorum

Çıkmaz sokakta oturuyorum

Ne yanıma dönsem kalmamış mecalim

Her daim senin rızanla dilerim

Senin rızanla başladı, senin rızanla bitsin derim.

Acım derin sen hala, benden gidemedin

Aynı durakta, aynı bavulla ve aynı kıyafetimle bekliyorum

Yalın ayak, çırılçıplak, sensiz ve kimsesiz bir sokakta, kaldırımların dar olduğu, herkesin benimle alay ettiği, şehrin karanlığında, gözlerimin fersiz ışığında, ellerim sensiz, yüreğim nefessiz, kalbim çorak bir zemzem suyu gibi, dua tadında, aşk tadında, sevgi tadında seni bekliyorum…

Gözlerimi senin bakışlarınla yıkamıştım ve sen gittin gideli küf tuttu sözlerin kalbimde, gözlerim kimsesiz kaldı çoraklaştı seni beklemekte, bir sen yağsa üzerime ve arınacağım senin sesinle, bir selamın alsam tepeden tırnağa bürüneceğim sevgimle, hala sen orda mısın bak ölüyorum, öldükçe kör sağı dilsizleşiyorum. Hiç kimselere sana baktığım gibi bakamıyorum kaçıyorum o sokaklardan sürükleniyorum o dolu vurmuş gönüllerden. Herkes sen gibi değil ben herkes gibi değil ama sen herkes gibisin sevdiğim.

Öksüzüm alın yazım yoksul bir düş içinde yüzerken varlığım ebediyete yol almış. Tek umudum dua, duam sana olsun Allah adına. Vesselam.