Yollarını beklerken

Bu ayrılığın mektubu yüreğimi yaktı

Ne oldu ‘da birden zalim ok yayından çıktı

Hasretin ile gurbet elde boynumu büktün

Aşk vadisinde beraber yürüseydik keşke*

Yollarını beklerken boynum her dem büküldü

Yaz ayında yeşeren yapraklarım döküldü

Seni bekleyen bu âşık aşk yolunda öldü

Aşk vadisinde beraber yürüseydik keşke*

Kul Mehmet’im aşkınla ben gece gündüz yandım

Gönlümü aşk yoluna mesken eyledim kaldım

Aşkın gül deryasında sensiz yürüdüm daldım

Aşk vadisinde beraber yürüseydik keşke*

Mehmet Aluç

*Kalem ve gönül dostu Elif Keskin Karabulut’un “Keşke” şiirinden ilham alınarak yazılmıştır.