Yolun Kenarında

Gözümün ucunda
uzanır bir yemyeşil vadi
sus, pus ve pis, kahredici
kargalar uçuşuyor tarlalarda.

Yolun kenarında
kendime bakıyorum
kendimde, bileyli bir acı gülüş.

Yolun kenarında
yolun kenarında arabamda
kancık bir şarkı;
şarkı güzel, katık meye.

Yolun kenarında
acar bir araba durdu şimdi
araba şoför değiştiriyor yani
yani adam elli yaşlarında
kız bilemediniz onsekiz
kargalar uçuşuyor tarlalarda.

Yolun kenarında
yolun kenarında ben yazgımla başbaşayım
sırtımda üç hançer.
Biliyorum iki de karnımda saplı yani deşilmişim
ve ben biliyorum
yer bırakılmamış bana
ne ileri gidilecek
ne geri dönülecek
kahpe bir kıskaca düşmüşüm.

Yani;
yemyeşil ovalarıma
uçsuz masmavi denizlerime
ve her keresinde gülen
beyaz pamuk-pamuk bulutlarıma
kuzgunlar uğramış yani
yani kan emicileri
talan etmiş büyüttüğüm çocuğu.

Kahretsin! Kader! Ben?.. Kargalar uçuşuyor tarlalarda
bir iblis musallat olmuş
yürek ablukalarda…

Cehennemin de ötesinde bir ateş olmalı!
ki fark etmez beden aşina demirci balyozuna Ki yürek…
Allahına kadar diri…

Ferudun Ergan
17 Ocak 2010