- Kategori
- Şiir
Yorgun yüreğim

Ne kadar iyi bakarsan bak
Ne kadar sıkı durursan dur
Ne kadar sevgiyle yoğrulursan yoğrul
Öyle bir noktaya geliyor ki insan
Sadece bakakalıyorsun olup bitene
*
Hayat bildiği gibi an be an akıyor
Ders diye biriktirdiklerimse gitgide çoğalıyor
Ama heyhat, gülümsemelerim de azalıyor
Beynimse soru-yanıt aramanın peşinde
Sorguluyor, sorguluyor, sorguluyorum
*
İnsanlığı yitirmenin uçurumundayız galiba
Bir çiçeğe tutunmaksa çaba gerektiriyor
Kimimiz kendi kendimize gidiyoruz yolda
Kimimizin gidişini başkaları gerçekleştiriyor
Kimimiz isyanlardayız insanlık adına
*
Benim artık yüreğim yorgun, yüreğim!..