- Kategori
- Şiir
Yorgunum Anne...

Didindin, yoruldun yüksünmedin…
Canından bir can kattın canıma…
Ekmek aslanın ağzındayken…
Derdin, devşirdin verdin aşımı
Büyüttün ve kattın toplumun içine
Şimdi debeleniyorum o mezbelenin içinde
Sen emeğine bedel biçmedin amma
Her şeyin bir bedeli varmış anne…
Hatalarımla yoğruluyorum şimdi öylesine…
Yarattığım diktatörlerin esiriyim şimdi…
Yorgunum anne…
Kaldır üstüme çökmüş dünyayı…
Gönder ana rahmine beni geri…
Yeniden yoğur beni yaşanmamışlıklarımla…
Ve yeniden merhaba diyeyim bir daha…
Yorgunum anne…
Yorgun…