Yüksek Topuklar

“Bazı cevapları hayata yaymak gerekir. Hele doğru cevapların ancak yıllar sonra geldiği düşünülürse, en çok ihtiyaç duyulan şey, hemen her konuda olduğu gibi gene zamandır. Ayrıca zamanında alamadığımız bazı cevapların zamanla hiçbir anlamı kalmadığını bilirsiniz.”

“Belki de bazı soruların yanıtı yoktur ve ağırlıklarını yalnızca soru olmalarından alırlar.”

“Sabahları çocukların kahvaltısını hazırlamak, kocasını işe uğurlamak için evde herkesden önce kalkan kadınların kullandığı o serinlik ve sessizlik anlarında düşündüklerini, hissettiklerini anlamaya çalışıyorum. Eskiden evimizin penceresinden görünen bazı ev içlerinden tanıdığım o sabah telaşını…herkes gittikten sonra sana kalan ev. Sana kalan hayat. Benim gibilerin artık öyle bir hayatı olmayacak. Ekonomik özgürlüğünü kazanmak için çalışan, kimliğini kendi oluşturan kadınlara, hayat bazı kapıları açarken, bazılarını kapattı. İki kapı arasında bir tür boşlukta kaldık. Ne yeterince evli, ne yeterince bekar, ne yeterince düzeniçi, ne yeterince sıra dışı…geleceksiz, sonuçsuz belirsizlikleri beraberlik diye yaşadık.. Kadınlar değişirken, erkekler ve hayat gerektiği ölçüde değişmedi.”

“Zaten kadınlar korkularının çoğunda haksız değildir. Yaşam, onların korkularını haklı çıkarmaya kurulmuş gibi çalışır.”

“…Çünkü kadınlık bekler, ötekini bekler. Ummak ve beklemek kadınlığa verilmiş iki cezadır.”

“Beklentisi yüksek kadınların yalnızlığı daha koyu olur.”

"Bilirsiniz, kadınlar bazen bir erkeğin omuzuna sığınmak ister. Ama ne yazık ki ,başı dolu kadınlar, erkeğin omuzuna ağır gelir"

 ‘Gerçeğin bir yüzü olmadığını, hemen her konuda kapıyı biraz aralık tutmak gerektiğini yaşam bana erken öğretmişti.’

“ …birbirimiz hesaplamadığımız kadar tamamladığımızı anlamıştım. Kadınla erkeğin birbirini bütünlemesi çoğu kez adı konmamış nice belirsiz, hesapsız, hazırlıksız parçadan oluşur. Kimi beraberlikler yetinmelerle sürdürülürken, kimi ilişkiler ne yazık ki, değeri hep sonradan anlaşılan nice kayıp hazinelerle kendine gömülür.”

“Kadınların aşkında hayatla ilgili bütün açıklarını kapatmanın telaşı var. Bu yüzden aşk büyük bir yer kaplıyor hayatlarında…”

“Karşılaşmaları hazırlayan kaderin zamanlama yapmak konusunda adil olduğunu kim söyleyebilir ki? Sevdiklerimizin hayatına ya erken girer, ya geç kalırız. Bütün aşk dramları da bundan doğar zaten.”

“Gerçeği anlatmak, gerçeği söylemek, gerçeği bilmek daha o zamanlar bile derin derdimdi. Her konuda doğru sözcükler seçmek, doğru ifade etmek isterdim. Kimi zaman konuşma anında aklıma gelmeyenlere gece yattığımda hayıflanırdım, uykularım kaçardı, çeşitli durumlar için kafamdan diyaloglar yazardım.”

 “Başkalarının gizlerini keşfetmede, görünenin altında yatanı anlamaya çalışmada; tutum ve davranışların nedenlerini kavramada, zamanla doğal bir bakış dikkati, insanların iç dünyalarına nüfuz etme yeteneği kazandığımı sanıyorum. Bütün bunları bir üstünlük gibi yaşadığımın sanılmasını istemem. Bütün bunlar beni yalnızca daha mutsuz, daha uyumsuz bir kadın yaptı. Başlangıçta insana sevinç veren her çeşit bilgi, zamanla bir mutsuzluk kaynağına dönüşüyor; yeni bilgilerle dünyayla aranızı kapattığınızı sanırken, insanlarla aranızda uçurumlar açılıyor. Ondan sonra da baş etmekte zorlandığınız sızılı bir yalnızlık, dışına sürüldüğünüz hayatın içinde git git bitmez uzun bir sürgün başlıyor.”

“Hayat bazı insanların kalbini daha çok kırar.”

“Ne kadar kötümser olursak olalım, intihar etmediğimiz sürece hayatı zorlamaktan yanayım”

Yukarıdaki satırlar Murathan Mungan'ın Yüksek Topuklar kitabından.

Bazen insan içinden geçen kelimelerin dışa vurumunu başkalarının yazdıklarında bulup önce şaşırıp, sonra ferahlıyor. Ve Murathan Mungan öyle güzel anlatıyorki yazdıklarını anlatmaya çalışmak  gereksiz bir gayret olarak kalıyor. Ne söylense yavan kalıyor.Okurken altını çizdiğim satırlardan birkaçı...