Yüreğim ne saniyorsun

Benden gittiğin zaman,

Gerçekten mi diye sordum

Gerçekten mi bu gidiş

Anlamsızlaştı zamanım

Gönlümün odalarının ışıkları patladı

Düşlerim karanlığa uzandı

Yüreğimin çatısı akıtmaya başladı

Elektriklerim kesildi damarlarımda

Yılgın ve yıkık bir şehir gibiyim

Çölde kaldım ateşin bağrında

Ve içimde büyüdün büyüttüm seni

Soruyorum her gece başımı yastığa koyduğumda

Seni benim gibi en içtenliğiyle sevecekler mi sanıyorsun?

Seni, kendince benimseyecekler mi

Senin kalbine dokunabilecekler mi?

Yapma yüreğim

Yapma…

Senin olmayan kalbine dokundum ben