Yüreğiyle bakan bilir

Alazı içine çekilmiş iki fener

ölümün altına yazılmış öyküsü

yüreği ekmek arası

savruk…

Göremez hayat sahnesini

dokunaklı yaşar

bekledikçe ertelenir düşleri

salyangoz gibi kendine çekilir.

Dehlizin aynası gece düşleri

elleri konuşur bedenin diliyle

partnersiz, yorgansız sevişir

kara kesilir, pembe dantelli gecelik

moru bilmez  kör pencere.

Derinliği dipsiz kuyu

düştaşını düşürmüş

karanlığa akar iç sesi

çığlığı çırpınır..!

Aynası kör taka.

Bakışın adı hüzün

ay kuşansın şavkını

yüreğiyle görür şair.

Ali  Akdemir

12. 9. 2002

Kayseri