YÜREKTE İMAN

       YÜREKTE  İMAN

Sevdalı gönülden akan bir nehir,

Sonunda karışır umman-ı aşka,

Kaynağında  ezel, mecraında bir.

Umman içre vuslat daha bir başka.

Terk edip  toprağa boş kalıbını,

Sonsuzun sonuna doğru yol alan,

Nur-ı mahsusundur  atan kabını,  

Bil ! Sesin sonunda oraya varan.

Bir nokta çekirdek, ulu bir ağaç,

Bir zerre enerji; dirillen her can,

Ba' sı ba'del mevte kesindir inanç,

Sarsılmaz kaledir yüreke iman.