Yüzmekten yorulanlara

Bana bir masal anlat sesim, için de portakal çiçekleri olsun.

Bir adam kadınını bu çiçeklere benzetsin.

Önce adam sevsin,

Herşey de sen; balıkta, sokaktaki kedide, baktığım her yüzde sen desin.

Adam öyle sevsin ki,

Dokunduğunda yanacağını bilsin, yandığında o olacağını,

O olduğunda yaşayacağını.

Sonra kadın görsün adamı. (aslında hep görmüş olsun)

Sessiz yaşasın kadın, sessiz ve dilsiz.

Aksın usul usul zaman .

Sonra başlasınlar yanarken, buzullarda yüzmeye.

Ama ne ateşleri sönsün nede buzulları erisin

Kadın desin ki;

Evet, bende seni görüyorum baktığım her yerde,

Her insan yüzünde, kedi de, balıkta.

Artık bende sen oldum, nefesin ben oldum

Bu nefes yaktı içimi ama güzel herşey…

Sonra adam dursun…, sussun… yüzmekten yorulsun…