- Kategori
- Şiir
Yüzsüz Yüzleşme
dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
bir günlüğüne değil
her gün, her gün, herrrr güüünnn
dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
süt bize kadardı
kan, irin ile tıka basa doyurduk onları
leylim geceye ferman buyurduk
bir gün doğumundan
bir gün batımı yonttu onlar için
her gün herrrrr günnn
dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
sevmedik suçsuz yaşamlarını
gerçekte tilki postuna bürünmüş
aziz cüppelilerle
aldatıcı dünyalara yürüttük onları
namus kumkumasıydı kanunlarımız
ağırlığından yere düştü söz
allı pullu giydirip bebeleri
küçük kadınlar yarattık
dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
hep aynı gelen zar sayılarını
katladık kardık / kalanlara
tek göz, tek kol, tek ayak , uzun rötarlı hayatlar hazırladık
kendi ütopyasında, serçe yüreğiyle kartal
alev toplarıyla oyun oynayan
tıknaz sevinçlere razı
ölüm kokusuna aç
cinnet eliyle, kendilerine cennet sunan çocuklar
dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
mayalanmadan sönen hamurdan
hayatlar açtık önlerine
kumdan surların içinde
yaşamın sivri dişlilerinde başları
buyruğa buyruk boyunları
eşgali apaçık, anlık figüranlar
dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
kör gözlerin, gülüşleri gördüğü
kanatırsan kanamazsın yalanını söyledik
nefesin taammüden telefi
akıl oyunlarında, imansız düşen anlam
soğuk, çeyrek somun ekmeğin
sonsuz vaveylası ışıksız suda
dünyayı verdik çocuklara
dünyayı
her gün, her gün, herrrr güüünnn
biz çevirdik yaşamın kontağını
Hâdiye Kaptan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.