Zamansızlık

Telaşlıyım;  

İçimde bilmediğim fırtınaların sessizliği  

Uzaklığına yol olmak da varmış kaderde  

Gidiyorum;  

Farkına inandığım mevsimler var benim  

Çizgili yüzler daha anlamlı burada  

Bir tren vagonu  

Ah siz şen şakrak insanlar  

Nasılda hüzünlüdür gülüşleriniz  

Siz de kapılmışsınız gitmenin gizemine  

Siz konuştukça cümleler uçuşuyor derinlerimde  

Tam da öyle diyorum kendi kendime  

Susup yanınızda kalıyorum bir süre  

Bitiyor, her şey gibi  

Ne olurdu diyorum  

Akreple yelkovan oyunlarından bugünlük vaz geçip  

Kovalamasalardı birbirlerini  

Belki ben de sizde bulurdum kendimi...