Zaten her şey yazılmış.

Aslında bir kaç gündür bloğa öğretmen yetiştiren/yetiştirmeye kendini adamış ya da bu uğurda karınca misali yol almaya çalışan biri olarak yazı yazmayı düşünüyordum. Ama bloklara girince bir gördümki günün anlam ve önemini belirten, vurgulayan o kadar çok yazılmış ki. Kimi arkadaşımız maddi durumlarına vurgu yaparken, kimi kutsallığına, kimi model olmasına, kimi anılarına, kimi kadro durumuna vurgu yapmış. Ve benim aslında vurgu yapacağım pek bir olgu kalmamış.
Bu durum beni üzeceği yerde yani, elinden şekeri alınmış bir çocuk gibi hissedeceğim yerde konunun bu şekilde irdelenip işlenmiş olması tam tersine beni çocuklar gibi sevindirdi ve kaybetmiş olduğum şekeri tekrar bulan bir çocuğun ruh haline dönmemi sağladı. Buradan zirveleri zorlayan tüm öğretmenlere ve öğrencilerime sadece selam verip arkamı dönerek güvenle gitmek kaldı.
Hoş sefa kalınız.Fikoca