Zigana'da çığda yitirdiğim doğa dostlarıma

Trabzon doğa sporları ile uğraşan insanların için tam bir cennet köşe. Denizi sevenler için Ege Ve Akdeniz Bölgesi bir cennetse dağları sevenler içinde Doğu Karadeniz Bölgesi. Trabzon'lu olmamama rağmen doğasına aşık bir insanım. Ne zaman canım sıkılsa alırım elime külüp proğramlarını, neresi kafama uyarsa oraya giderim. Gideceğim külübün ve kişileri tanımak çok önemli değildir. Oralarda farklı bir duygu vardır. Oralarda herkes doğayı ve yeşili seven insan olur. Mesleği, yaşı, cinsiyeti önemli değildir. Gezi saatinde her külübün toplanma yeri vardır. Orayı bilir saatinde oraya gidersiniz. Önce bir bakarsınız tanıdık var mı yok mu diye. Varsa kaldığını yerden dostluğa devam edersiniz. Yoksa ortak bir konunuz vardır nasılsa. Yada verilen ilk çay molalarında evde yapılan kekler, poğaçalar açılır birlikte yenir. Bir çok gezide erkek arkadaşların getirdiği kekler yenir biz yapamadığımız için bir bahane bulurduk.

Böyle gezilerin birinde 21 ocak 2007 tarihinde Tedak külübünün düzenlediği Uzungöl gezisine, Antalya'dan gelen kızkardeşimle birlikte onu gezdirmek için katılmıştım. Erhan Terzi'yi daha önce tanımama rağmen onun beyfendi kişiliğini, sıcak gülüşünü, iyi dağcılığını bu gezide gördüm. Daha sonra başka gezilerde ve fotoğraf sergierinde karşılaştık. Her seferinde sıcak, samimi sohbet oldu aramızda. 2 gün önce bana gelen Nur Koç'la durakta karşılaşıp sıcak selamını göndermişti bana. Bilemezdim bu son selamı olacak.

Erhan Terzi'nin internetteki bir paylaşım sitesine'' dağlar beni çağırıyor ama kızım bırakmıyor'' diye yazmış. İnsan nasıl bilebilir ölümün dağlarda olabileceğini. Dağlara alışan insan iflah olmaz. Her hafta sonu iple çekilir. Dağların o temiz havasını ciğerlerinize çekmek için acele edersiniz bir an önce gitmek için. Gezilerden birinde Hasan Anahar kurtarmıştı beni rüzgarın haşinliğinden. Bir gezide ise Hasan'ın kardeşi Ömer. Tek kalsaydım sağ salim kurtulamayacağım gezilerdi ama dayanışma böyle bir şey işte

Bu günde Tedak ekibi için öyle bir günde. Zigana tesislerinde verilen kahvaltı molasından sonra rüzgar geçirmeyen montlar giyilmiş, tozluklar takılmış, batonlar ellerde sırtta sırt çantaları yollar düşülmüştü. Ne bileceklerdi 20-25 dk sonra bir çığla karşılacaklarını. Bu insanlar yıllarca dağda yürüyen ve dağcılığı bilen insanlardı. Nasıl böyle gafil avlanıldı hala anlamış değilim. Kurtulan arkadaşlara çok sevindim fakat ölenlere içim kan ağlıyor.

ÖLEN ARKADAŞLARIMIZIN İSİMLERİ

Özlem Timurcuoğlu

H. Ali İsaoğlu

Hüsniye Sarıbıyık

Dursun İnan

Burçak Sevim

Erhan Terzi

Davut Akdeniz

Gül Piyale

Yasemin Aktaş

Hüseyin Karaosmanoğlu .

KURTULANLARIN İSİMLERİ

Ural Ayar,

Hasan Anahar,

Hasan Çiftçi,

Yonca Yılmaz,

Emel Şimşek,

Rahmi Keleş

Sevgi Gültekin

Ölen arkadaşlarıma Allahtan rahmet diliyor, geride kalanlara sabırlar diliyorum. Kurtulan arkadaşlarıma geçmiş olsun diyorum.

Biliyorum dağlar sizi hiç unutmayacak. Acımız çok ama çok büyük. Hepimizin başı sağolsun.