Zihinsel erdem

Eğer kötü bir insan olmak konusunda kendimizi şartlandırmamışsak genel olarak amacımız hergün yenilediğimiz tutum ve davranışlarımızla ulaşabileceğimiz en üst düzeyde bir erdeme sahip olmaktır.

Günlük yaşamımızı sürdürürken bir taraftan da erdemli bir insan olmak için isteyerek ya da istemeyerek davranışlarımızı günceller, kendimizi sürekli yeniden değerlendiririz. Bu değerlendirmelerde kişi eğer kendisinden emin değilse, çoğu zaman bir başkasının değerlendirmesiyle davranışlarını ve seçimlerini tartarak, başkasının gözünden ve telkinleriyle hareket etmeye başlar.

Aslında her insan, Tanrı Katına ulaşabileceği Erdem için zihinsel asansörlere doğuştan sahiptir.

Ancak;
ya bunun farkında olmadığı,
ya en baştan kendisini buna layık görmediği,
ya ona öyle öğretildiği, dayatıldığı için,
zihnindeki o asansörü arayıp bulmayı reddeder, bulsa bile binip Tanrı Katına ulaşabileceği asansör düğmesine basmaktan, hareketten aciz kalır...

Bu durumun doğal bir sonucu olarak kişi;
potansiyelini başta reddettiği için kendisini o kata ulaştırabilecek başka asansörler,
başkalarının asansörlerinde yer arar, ama bu arayış boşa bir çabadır...
Çünkü her bireyin onu Tanrı Katına ulaştıracak asansörü sadece kendisine tahsis edilmiştir...
ve tek kişiliktir...

İ.K.