- Kategori
- Ben Bildiriyorum
Zorumuza gidiyor. Yeter Artık!..

Eğer toplumda biraz duyarlılık olsa terör bu kadar cüret gösteremezdi.
Ateş düştüğü yeri yakıyor. Gençlerimiz topluca düşüyor toprağa.
Analar ağlıyor, analar yanıyor.
Televizyonlar haber bulmuş oluyor.
Slogan atanlara gün doğuyor.
Kimse elini taşın altına koymuyor.
Çocuklar ölüyor bir bir kimsenin umurunda değil.
Şehitlerin ardından bir kaç gün ağıt, sonra unutuluyor her şey. Analar bir ömür boyu yasta.
Gaziler gazi olduklarıyla kalıyorlar. Kimsenin umurunda değil. Bir saygıyı, bir şefkati, bir sevgiyi bile esirgiyoruz onlardan.
Oğlum Şırnak'ta asker. Biz her gün yaşıyoruz bu acıyı, bu tedirginliği.
Bayram tatili için şimdi yanımızda.
Ayağı şişmiş bilekten. Her gün operasyona giderken krem sürüp gidiyor ama yine şişiyor.
Doktora götürüyoruz. Devlet hastanesine sevk. Oradan başka bir ilçenin askeri hastanesine sevk. Oradan başka bir ilçenin devlet hastanesine sevk. Alelacele bir krem ve eve gönderiyorlar çocuğu doktorlar.
Ne bir röntgen, ne detaylı bir muayene.
Baştan savma işlemler.
Morali bozuluyor çocukların. Kendilerine kimse önem vermiyor. Toplum duyarsız. Doktorlar duyarsız. Neredeyse dövecekler çocuğu. Bağıra çağıra muayene.
Ateş düştüğü yeri yakıyor.
Balkona bayrağımızı astık. İçimiz kan ağlıyor.
Bu çocuklar ölürken, yaralanırken kimse eğlenmesin artık.
Televizyonlarda eğlence programları kaldırılsın.
Bayraklar yarıya indirilsin.
Hiç bir sanatçı şarkı, türkü söylemesin, program yapmasın.
Toplum yas tutsun.
Birileri ölürken birileri eğlenmesin.
Zorumuza gidiyor.
Yeter artık!..
Ateş düştüğü yeri yakıyor. Gençlerimiz topluca düşüyor toprağa.
Analar ağlıyor, analar yanıyor.
Televizyonlar haber bulmuş oluyor.
Slogan atanlara gün doğuyor.
Kimse elini taşın altına koymuyor.
Çocuklar ölüyor bir bir kimsenin umurunda değil.
Şehitlerin ardından bir kaç gün ağıt, sonra unutuluyor her şey. Analar bir ömür boyu yasta.
Gaziler gazi olduklarıyla kalıyorlar. Kimsenin umurunda değil. Bir saygıyı, bir şefkati, bir sevgiyi bile esirgiyoruz onlardan.
Oğlum Şırnak'ta asker. Biz her gün yaşıyoruz bu acıyı, bu tedirginliği.
Bayram tatili için şimdi yanımızda.
Ayağı şişmiş bilekten. Her gün operasyona giderken krem sürüp gidiyor ama yine şişiyor.
Doktora götürüyoruz. Devlet hastanesine sevk. Oradan başka bir ilçenin askeri hastanesine sevk. Oradan başka bir ilçenin devlet hastanesine sevk. Alelacele bir krem ve eve gönderiyorlar çocuğu doktorlar.
Ne bir röntgen, ne detaylı bir muayene.
Baştan savma işlemler.
Morali bozuluyor çocukların. Kendilerine kimse önem vermiyor. Toplum duyarsız. Doktorlar duyarsız. Neredeyse dövecekler çocuğu. Bağıra çağıra muayene.
Ateş düştüğü yeri yakıyor.
Balkona bayrağımızı astık. İçimiz kan ağlıyor.
Bu çocuklar ölürken, yaralanırken kimse eğlenmesin artık.
Televizyonlarda eğlence programları kaldırılsın.
Bayraklar yarıya indirilsin.
Hiç bir sanatçı şarkı, türkü söylemesin, program yapmasın.
Toplum yas tutsun.
Birileri ölürken birileri eğlenmesin.
Zorumuza gidiyor.
Yeter artık!..