" Saçların yıldızların renginde... "

Aşk... Kelimelerin hem başladığı hem de bittiği an! Sürekli aradığımız , bulunca da ters yöne kaçtığımız.. Aşk... Korkuyu, endişeyi, hüznü ve de deliliği içinde barındıran belki de tek duygu.

Filmler, şarkılar, romanlar onun için. Yalanlar, günahlar, gözyaşları onun uğruna. Ayna gibi, baktığımızda kendimizi gördüğümüz. İstediğimiz, hissettiğimiz, kaçtığımız, kovaladığımız.. Ruhumuzun derinliklerinde pusuya yatmış, içimizdeki düşman o, sinsice bekleyen en savunmasız anımızı. Yaramaz bir çocuk hiç söz dinlemeyen, aklına eseni yapan. Nafile çabalarımız , tutsak edemeyeceğimiz tek şey şu dünyada aşk! Hem dilediğimiz hem de korktuğumuz.. Hep hayalini kurduğumuz.. Tüm eksikliğimiz tamamladığımız.. Sevdiğimiz, şanslıysak sevildiğimiz, güvendiğimiz..

Milyonlarca şekle bürünen her ruhta, her bedende, her zihinde..Duyduğumuz en güzel söz olmalı belki de, gördüğümüz en masum yüz! Öyle bir güç ki sonsuza dek koşabiliriz peşinden durmadan, dinlenmeden, yorulmadan..

"Saçların yıldızların renginde..." Böyle diyordu filmde, genç adam yaşlı kadına büyülenmiş gözlerle bakarak.. Yaşlı kadın kötü cadının hışmına uğramış bir genç kızdı aslında. Öyle bir aşktı ki genç adamdaki kızın beyazlaşmış saçlarına baktı büyülenmiş gözlerle " Saçların yıldızların renginde..." Böyle bir masal arıyoruz belki de. Birinin yüreğine konmuş bu masal gibi tıpkı. Hepimizin kalbindeki masal aşk! Ve bir şarkıda dediği gibi :

" Aradığım bulunmayan, hayıkırdığım duyulmayan, sen asla dün olmayan, bir yaşanmamış an!!! "