"Batılı Gezginlerin Gözüyle İstanbul"

Malum insan biraz tatsız olunca, öyle uzun uzadıya programlar, fazlaca enerji gerektirecek aktivitelerden uzak duruyor. Ben de aynen öyle yaptım; elimde bir kitap, koltukta oturup naneliğimin keyfini çıkarttım...

Sefa Kaplan'ın "Batılı Gezginlerin Gözüyle İstanbul" kitabının sayfalarını çevirdim. Sanki oturtuğum yerden, sokak sokak eski İstanbul'u dolaştım. Sanki tarih sayfalarında turladım. Sanki kendi şehrimde ama bambaşka bir dünyadaydım.

Kitap 20 yabancı gezginin yazdıklarından bir derleme. Hem de nasıl bir derleme...

Tournefort'un İstanbul şikayetleri de var, Hemingway'in serzenişleri de. Andersen ise, şu bizim büyük masalcı, nasıl da anlamamış bu güzelim İstanbul'u... Biraz "çamur, kirli, kaldırımlar kötü" türü negatif yakıştırmalar olsa da, kitapta görüyorsunuz ki genel kanı yıllardır değişmemiş: İstanbul şahane!

Kimler dolaşmamış ki bu şehirde... "Açlık" kitabının yazarı Knut Hamson, "Çocuk Kalbi"nden tanıdığımız Edmondo de Amicis, tabii artık "bizden" saydığımız Pierre Loti... Bu şehri hangi açılardan seyretmişler, en çok nerelere vurulmuşlar, hangi yemekleri yemişler; aşklar, lezzetler, dönem kıyafetleri, dönem insanları...

Kitap beni oturduğum yerde çok uzun bir geziye götürdü. "Onlar bizi nasıl görmüşler" diye takıldım kaldım, hep takıldığımız gibi... İstanbul gravürlerini hayranlıkla seyrettim, aklıma Derviş Zaim'in filmi "Cenneti Beklerken" geldi. Kitabın nasıl bu denli iyi toparlanmış olduğuna da şaşırdım. Hem de sadece sekiz aylık bir çalışmayla...

İstanbul'u seven herkese öneririm. Şimdi ilk fırsatta yabancı seyyahların anlattığı yerlere kendim gideceğim. İlk güneşli ve işsiz günde...

Ellerine sağlık Sefa Kaplan!