“Bir arkadaşım” diye başlayan cümlelerin çoğunda “bir arkadaşım” aslında kişinin kendisidir

Sizinle konuşurken sakıncalı bir konuyu “Bir arkadaşım dedi ki…” repliğiyle veriyorsa “bir arkadaşım” dediği aslında kendisi. Hiç düşünmediniz değil mi? İnsanlar kendi yaptıkları utandıkları ya da sakladıkları şeyleri sanki bir arkadaşı yapmış gibi anlatırlar.

Bu klasik bir kendini saklama yöntemidir. İki özelliğe dikkat edeceksiniz. İlki arkadaşının adını vermez. İkincisi konu sakıncalıdır. Eğer böyleyse bilin ki anlattığı her neyse kendi yapmıştır.

Keşke bu durumlara düşmeseydik. Ne var bizim yaşadıklarımızdaki böyle kılıktan kılığa giriyoruz? Özgür toplumda bu olmaz. Karımı öptüm desen rezil oluyorsun.

Kendi yaptığını böyle “Bir arkadaşım dedi ki…” diye maskeleyip anlatınca aynısı oluyor mu? Yani sırlarını paylaşmanın zevkini alıyor musun? Dilimizde “paylaşmak” diye bir şey var, çiçek böcek hikâyeleri… Kendini paylaşacaksın; ruhunu, gizemini… Ve maskelemeden… Nadir de olsa böyle yürekli, özgür insanlar samimi bir şekilde kendini, yaşadıklarını anlatınca tadına doyum olmuyor ve sen de anlatmak için cesaret buluyorsun.

Yaptıklarımız suç değilse diğer insanlarla paylaşılabilinir. Kırk yıllık dost olması da gerekmez. Senin yaşadıklarını da kendi hayatıma eklerim, hayatım zenginleşir. Çünkü yaşananlar gerçektir, anlatan mutlu dinleyen mutlu.

Daha biz işin “Bir arkadaşım dedi ki” sindeyiz ki nasıl buralara gelelim. Yaşadığımızı bile anlatmaya korkuyoruz, utanıyoruz, dublör kullanıyoruz…

Kimse kimsenin hikâyesini anlatamaz. Utanıyorsan yapmayacaksın, yaptınsa utanmayacaksın. Kaldır perdeyi dinleyenlerin gözleri fal taşı gibi açılsın.

Tutucu ilkel düzenlerin sonucu, horlanıyorsun, ayıplanıyorsun, hatta mezhebi geniş diyenler oluyor. Kimse bir şey demese de gururlu kişiliğimiz elvermiyor. Eskilerde gayet samimi bir şekilde kalçasının şeklini tarif eden bir kız hatırlıyorum. O zamanlar onun hakkında neler düşünmüştüm, içimden manyak filam demiştim. Şimdi olsa demem.

Sanki kırmızı başlıklı kız masalı anlatıyorsun, “Bir arkadaşım dedi ki…”