"Happy People", Çağıl Kaya

Son caz konseri grubu Happy People idi. Adlarına yaraşır bir izleyici grubu, karşılarındaydı. Ama ne grup! Yazıyla, "elli" santimetrekareye "bir" kişi düşüyordu. Çarşamba ve perşembe izleyicilerinin azimle açık hava etkinliklerini bırakmayacaklarının da resmiydi bu. Zaten Yurttaş Kane'in "rosebud" bilmecesini çözmeye gelen İzmir kalabalığına sevimli sunucumuz sevinç içinde teşekkür etti.

Tick tock ya don't stop!

Artık değil sandalye, minder bile aramaksızın çimlerde oturarak caz dinleyenlerin sayısı hiç az değil. Birasını ya da kahvesini alan, pırıl pırıl gecelerde gerçekten çok güzel bir ses düzeniyle müziğin keyfini çıkardı. Alanda yapılan düzenlemeye göre sandalye sayısı yetersiz kalınca sunucumuz yeni sandalyelerin yerini gösterip alkış alan başka bir duyuruda bulundu: Rahatsız olunduğu için çok şikâyet geldiğini, sigara içenlerin yanlardaki açık alanlara çıkabileceğini söyledi.

Tick tock ya don't stop!

Bu gerçekten yerinde bir duyuruydu ancak pek etkili olmadı. Olasılıkla bu ricayı sonradan gelenler duymamıştı... İlk yarım saat, sağdaki açık alana yakın çimlerde oturdum, genzim yanmaya başladı. Happy People gecesine dek ben de rahatsız olmamıştım. Duman ve kokular bu uyarıyı yineletecek düzeye ulaşmıştı ama kibar sunucumuz bir şey söyleyemedi. Hemen önümdeki ile solumda oturanlar bağdaş kurup kahvelerini yudumlarken tüttürmek isteyince ayrıca biraz ileriden köfte, sucuk ızgarasının kokuları üzerime yönelince mikrofonu kapıp ricada bulunasım geldi, elbette yapamadım. Ben fotoğraf makinemi, çantamı kapıp yanımdakilere iyi akşamlar diledim, caz çığlıkları eşliğinde sahnenin sağındaki kabine yöneldim. R&B'yi işkenceye döndürmemek gerek! Arada vanilya, çukulata aromalı pipo, puro kokuları çekilir ya, Samsara şişesini başınızdan boca etseniz sigara dumanı ile sucuk kokularını bastıramazsınız!

Tick tock ya don't stop!

Dolunayla başladığımız konserler dizisinin bu gecesine yarım ay eşlik etti. İlk dördün de mi deniyordu?..

Tick tock ya don't stop!

Yine %100 İzmirli sanatçılardan oluşan Happy People, 2007 yılında kurulmuş, ben ilk kez dinledim. Gencecik yaşına karşın uzun yıllar sahne almış bir solist gibi söylüyor Çağıl Kaya... Happy People'ın ritmik parçasını güzel sesiyle seslendirirken, ses Mariah Carey gırtlağından çıkıyor sandım. Hatta sesin rengi, dokusu, sahnesini ve yüzünü de bir an benzettim, bir sanrıydı. İzleyici ile kurduğu yakınlığı, içtenliği, alçak gönüllülüğü, sevimli tavırları, dansı ile Tarihi Havagazı Fabrikası Sanat Merkezi'nde çok özel bir gece yaşattı bize. Özellikle müziğin bu dalında ne yaptığını bilen, çizgisine ve profesyonel duyarlılığa sahip, yorulmak bilmeyen genç kuşağın çalışmalarına hayran olmamak elimde değil. Baş kaldıran müziği, isyanın sesini duyuran başarılı ses Çağıl Kaya, yine deneyimli ve önemli müzisyenlerinden oluşan grup üyeleri vokal ve gitarda Yalım Akın, akustik ve elektronik basta Kürşat And, saksafonda Tamer Temel, trombonda Remzi Emek ile davulda Bora Peynirci iki saat boyunca yorulmadan performanslarını sergilediler. Daha önce Çağıl'ın sesini duymamış olanlar Myspace'de Summertime'ı dinleyebilir. Bir forumda okudum, "Ses tellerine sağlık!" diyordu üye. Çok hoşuma gitti, ben de aynı dileği yürekten iletiyorum.

Tick tock ya don't stop!

Konserin son parçaları Michael Jackson ile Beatles'tan geldi. Happy People özgün sound örneğiyle, kucaklarına verilen çiçekler ve alkışlarla sahneden zor ayrıldılar. Fotoğraf makinemi çantama yerleştirirken İzmirli ressamımız sevgili Azime Akbaş Yazıcı ile karşılaştım. Son çalışmalarından, son kitabından konuştuk ayaküstü. Fonda sunucumuz, Kardeş Türküler'in özel konserini duyuruyordu. Dünya Barış Günü, 1 Eylül akşamı saat 21:30'da Gündoğdu Meydanı'nda Kardeş Türküler ile kutlanacak. Tarihi Havagazı Fabrikası Sanat Merkezi'nde önümüzdeki hafta çim konseri sanatçımız ise Bülent Ortaçgil! Bülent Ortaçgil’e davulda Cem Aksel, klavyede Baki Duyarlar, bas gitarda ise Gürol Ağırbaş eşlik edecek.

Tick tock ya don't stop!

Saçlarıma ve burnuma yapışık karışık yanık kokuları, belleğimde dönen Happy People plağı ile evime döndüm.

Tick tock ya don't stop!

* * *

1 Eylül 2009 tarihi, fotoğraf sanatçısı arkadaşım Süreyya Martin'in de çok anlamlı bir basın duyurusuyla çağırdığı fotoğraf sergisinin açılış günü: Sen Beni Görmedin... Fotoğraflar, 1 Eylül-14 Eylül tarihleri arasında, Tarihi Havagazı Fabrikası Sergi Salonu’nda sergilenecek. Süreyya Martin basın duyurusunun bir bölümcesinde şöyle diyor: ..." Ve istedim ki yok edilmeye çalışılan bir kuşağın acılarının sadece bir kesitine değinen fotoğraflarım; bu döneme tanık olan / olamayan herkesin, ötekinin acısını fark edip hissedebilmesi ve benzer acıların yeryüzünün hiçbir coğrafyasında yaşanmaması adına, okyanusa akan bir damla olsun." ...

İzmir, 78. Uluslararası İzmir Fuarı ile daha renkli günlere hazırlanıyor. Tüm izlenceyi edinmek için http://ief.izfas.com.tr/indexx.php?f=3fd7feccc04e5cb720e46a518c33c4db&l=1&sayfa_id=101&g_id=4269&id=7184 sayfasına bakabilirsiniz. 9. Sinema Burada Festivali, Orkide 10. Türkü Şenliği ile Resim Sergisi: "4 Aktör 1 Ressam Rolünde" incelenmesi gerekenlerin başlıkları... Sinema Festivali onur konukları Fatma Girik, Göksel Arsoy, Melis Birkan; Konuk Yönetmenler-Senaristler de İnan Temelkuran Murat Saraçoğlu, Raşit Çelikezer, Kudret Sabancı, Nursan Esenboğa, Necip Sarıcı, Rıza Kıraç, Handan İpekçi ile Deniz Akçay.

Yaz mı, adı mı bitmekte? Burası İzmir... Aralık ayında kışın geldiğini anlamış oluruz. Güzelliklerle, sağlıkla dolu günleriniz, geceleriniz olsun!