"İyilik yap, denize at denmez. İyilik yap, öğretmen olsun" denir.

“Yapılan iyilik anlatılmaz”denir…

Anlatmam lazım diyor beynim…Cuma günü akşamı Neşe Hanımın bloğunu okuduğumda ve kendisinin bir blog’da sen yaz demesi üzerine anlatacağım dedim.Cumartesi gecesi yazdım.Gene gece vakti tabii…Şimdi mb’ye aktarıyorum.

Efendim anlık gelir benim ampüller, geldiler mi de cumburlop dalarım yani.

Bir akşam elimde atkı örüyorum.Kış soğuğu o biçim.

Kurban Bayramına 3 hafta ya var ya yok.birden benim ampül yanmasın mı beynimde..

Ben pencereleri denize bakan odalarda kalan, umutları göğe uzanan, yaşamımızın kıyısında var olan Kimsesiz çocuklara örecektim atkıyı, bereyi.

Öbür gün, mesai çıkışı aldım yünleri, kime nazım geçtiyse “Bir yün, Bir Bere” diyerekten tutuşturdum ellerine..Sağ olsunlar herkes ördü, kiminin gözleri doldu, kimi ağladı. Kimi anaydı, kimi babaanne, anneanne..Öyle sarıldılar ki yünlere, ben atkıların ana kokusu dolduğunu hissettim.

Atkı yaptık, bere yaptık, yetmedi iplikçide bulunan atkıların, berelerin adresi belli oldu.Biz var ya biz Türkler, işte böyle yardımseveriz.

Neyse, Atkılar örüldü, bereler tamamlandı, kimi kış günü üşür diye çorap aldı, kimi bayram diye çukulata..Ve ben küçücük bir zaman diliminde yaptıklarımızı 76 çocuğumuza verilmek üzere gittim teslim ettim. Gerisi beni ilgilendirmez. Ne onların, teşekkür bakışlarına dayanabilirdim, ne de mahcup gözucu yaşlarına…

Şimdi bunu niye anlattım;

Hani Siverekte Kız çocuklarımız var ya hani, Neşe Evrim bahsetti..

Biz şimdi;

Kendimizi, sobanın başında hissetsek …

Siverek’teki, ya da Türkiyenin herhangi bir yerinde imkansızlık içinde çırpınan öğrencilerimizi, kızlarımızı, oğullarımızı, pencerenin dışında kalan kış soğuğunda, İbrahim öğretmeni de çırpınan bir yürek olarak düşünsek nasıl olur?

Düşünelim efendim..Şöyle bir düşünelim.Hep terörü lanetliyoruz, Aydınlık Türkiye istiyoruz. Ferah bir Ortam diliyoruz.Medeniyetsizlikten geldi başımıza ne geldiyse diyoruz.

Eeeeeee düşünmekle, konuşmakla olmuyor ne yazık ki….

Bir şeyler yapmak lazım ki..Sen yanmazsan, ben yanmazsam nasıl çıkar bu Ülke aydınlığa…

Şimdi sıra bizde…

Kış soğuğunda bekleyen çocuklarımıza sahip çıkmakta.

Kızlarımız okusun, Öğretmen olsun demekte…

Çırpınan yüreğe yardımcı olmakta…

Hadi ne duruyoruz.

İşte ilgili blog;

http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=45243

İşte;ilgili hesap numarası,

Yapı ve Kredi Bankası Etiler Şubesi
Hesap No: 62962556

İşte;ihtiyaç kitaplar..

1-İlköğretim (1-8) öğrencileri düzeyinde;Hikaye, Roman, Türk Edebiyatından olabilirse seçme eserler, 2-OKS’ye hazırlık ve ara sınıflar için Tüm Dersler Kitaplar........

İsteyen burs versin, isteyen kitap alsın..

Bu yazı da okunmakla kalmasın… Lütfen…

Not 1:Sen bu kadar konuşuyonda, ne yapacaaan sen bi yaz bakem diyen olabilir.Ben para yardımı için öncelikle işyerindeki arkadaşları ziyaret edeceğim.

Not 2:Sevgili ve çok saygılı editörlerimin beni adam yerine koymadıkları belli. Yoksa kesin dönüş yaparlardı bana. Herhalde çok yoğun yazıyorlar.(Altan, Cemal, Dündar)

resim :www.cydd.org.tr