Âlimin fikri sorun çözmek değil sorunsuz bir dünya yaratmak için

Ne yapacağımızı âlim söyler nasıl yapacağımızı mühendis. Yalnız, “nasıl yapacağımızın” da fikri vardır âlimin bulacağı, mühendis bu fikri tarif eder.

Âlim mühendislik, mühendis de âlimlik yaparsa olmaz.

Fikir âlimin, proje mühendisin.

Düşünen(âlim), nasıl yapacağını söyleyen(mühendis) ve yapan(çalışan)

Âlim fikri düşünür ama eline versen yapamaz.

Âlim de, mühendis de, çalışan da konusunun uzmanı olacak…

E niye ayırıyoruz o zaman?

Çalışan düşünemez, düşünen yapamaz; ikisi de planlayamaz…

Çünkü yeteneklerine göre ayırmışız, bunların yetenekleri böyle.

Çalışan: “Konumda uzman olacaksam diğerlerine (âlim, mühendis) ne gerek var?

Neyi ne kadar yapacağını biliyor musun?

Çalışan: Ama onlarla aynı seviyede olmayacağım, değil mi?

Âlim farklı(çünkü dünyada kaç tane Voltaire var ki), mühendisten %30 daha düşük maaş alacaksın (Kerim Korkut çalışma hayatı) malum proje çizmek daha büyük sorumluluk, artı koordinasyon.

Kimse kimsenin amiri değil, üçünün de görevi ayrı; ne iş yaparsa yapsın çalışan da kendi işinde mesleğinde kral, o iş ondan sorulur(yetki ve sorumluluk işi yapanda)

Yetki ve sorumluluk işi yapanda; bu, çok önemli, çalışma hayatında gerçek bir devrim…

Âlim güneştir, aydınlatır; ışık almak sizin işiniz…

O, doğru düşünmekten siz ise doğru yapmaktan sorumlusunuz.

Âlim doğru düşünmez, mühendis doğru proje çizmez, çalışan doğru yapmazsa nolur?

Âlime bir şey olmaz; heykeli Lenin heykeli gibi yerlerde sürüklenir… Mühendisin planı çöpe, çalışanın işi elinden alınır…