17 ile üniversite gerekli mi?

Değerli Okurlar,

Seçimlerin ardından hükümet 17 ile üniversite açılması ile ilgili çalışmalarına devam ediyor ve tanık olduğum kadarıyla son aşamalara gelindi. 17 ile üniversite yatırımı kararının ne kadar isabetli olduğunu yada ne kadar isabetsiz olduğunu analiz edelim isterim.

Bu iller hangileri önce sıralayalım: Karaman, Ağrı, Sinop, Siirt, Nevşehir, Karabük, Kilis, Çankırı, Artvin, Bilecik, Bitlis, Kırklareli, Osmaniye, Bingöl, Muş, Mardin ve Batman.

Önce üniversite açılma olasılığı olan illere baktığımızda Doğu ve Güneydoğu Anadolu illeri ağırlıklı olduğunu görüyoruz.Bu illerde üniversite açılması söz konusu illerin geliri, kalkınmışlık düzeyi, ilde açılması muhtemel olan fakülte ve yüksek okul sayısı gözönünde bulundurulacağı resmi açıklamalarda yer alıyor. Bence en önemlisi potansiyel öğrenci sayısı ile bu bölgenin gelişimine uygun meslek yüksek okullarının geliştirilmesi.

Doğu ve Güney Doğu Anadolu gezilerimden edindiğim izlenim bu bölgenin tarım, hayvancılık, madencilik, su kaynaklarının kullanımı ile ilgili meslek okullarına ihtiyacı var. Aynı zamanda unutulmaya yüz tutmuş el sanatları ve işçiliklerinin gelişimi için proje bazlı çalışmaların yürütileceği üniversite çalışmaları bölgeye büyük avantaj sağlayacaktır.

Bu fakülte ve okullara yurdun her yanından öğrenci geleceğini düşünürsek yurt, barınma gibi birincil ihtiyaçların son dakikaya bırakılmadan Yurt-Kur ve üniversiteler tarafından çözümlenmiş olması gerekir.

Fakat bundan önce sorulması gereken ciddi bir soru var? Türkiye bunca işsiz üniversite mezunu doktor, mühendis, öğretmen, mimara mı yoksa iyi yetişmiş ara insan gücüne mi muhtaç?

Burada değerli yetkililerin ve önemli kurumların planlama hataları var ne yazık ki. Temeli sağlam, güçlü ve gerçekçi insan gücü politikalarımızı politize etmekten uzak durmamız uygun düşer bana kalırsa. Devlet Planlama Teşkilatı, İnsan Kaynakları Sektörü uzmanları Yüksek Öğrenim ile ilgili nerede ne kadar üniversiteye ihtiyaç var, nerede ne kadar okula ihtiyaç var, bunları adım adım belirler. Ancak, hükümetler bu gerçekçi sayıların bilimselliğini görmezden gelmeyi ister ve Türkiye Büyük Millet Meclisi komisyonlarında istedikleri hedef ve rakamlarla değiştirirler. Bu neredeyse gizli bir gelenektir. Bunu her hükümet yapar ve her DPT uzmanı bu gelenekten haberdar olarak işe başlar.

Aynı zamanda, Milli Eğitim Bakanlığı Yüksek Öğretim Genel Müdürlüğü üniversitelerin mevcut durumları, açılması planlanan üniversiteler ile ilgili gerekli çalışmaları yapar ve DPT, YÖK gibi kurumlarla birlikte çalışır. Sonunda teklifler Başbakanlık ve YÖK’ te değerlendirilir.

Kurallar böyle işler ama kafamı karıştıran soru “bu kadar üniversiteye şu anda gerek var mı?”

Bakınız, okul öncesi eğitim, ilköğretim ve orta öğretim yaygınlaştırılmalı. Meslek liselerine olağan üstü yatırım ve enerji harcanarak ara eleman yetiştirilmeli. Bu ülkede yeteri sayıda üst seviyede yetişmiş insan gücü var. Teknisyen yok, kalfa yok, formen yok. Bence bol bol makine teknisyeni, ziraat teknisyeni, sağlık teknisyenleri yetişmeli. Sekreterlik yüksek okulları, bilişim ile ilgili lise ve yüksek okullar mutlaka çoğaltılmalı. Asla ve asla bu ihtiyacımız göz ardı edilmemeli.Önce büyük yara tedavi edilmeli. Bundan kaçarak kanayan yaranın dışında konularla ilgilenilirse istihdam politikalarımızda yıllarımızı kaybedeceğimizi düşünüyorum.

Hükümeti kurmakla görevli olan partinin seçim beyannamesinde özellikle “meslek liseleri” konusunda sayfalar dolusu büyük yatırımlar yapılacağını şöyle açıklıyor:

“2013 yılında bu oran % 50’ye çıkarılacaktır. 2023 yılı hedefimiz ise mesleki ve teknik eğitimin % 60 oranına çıkarılmasıdır.Bu dönem hayata geçirdiğimiz Mesleki Eğitimin Geliştirilmesi Projesi (MEGEP) ve Mesleki ve Teknik Eğitimin Modernizasyonu Projesi (MTEM) ile bu alanda önemli bir mesafe katedilmiştir. Bu bağlamda, bugüne kadar 42 temel meslek alanı ve bunların altında 194 meslek belirlenmiştir. Bunlardan 65 meslek için standartlar oluşturulmuş ve bu standartlara uygun eğitim setleri ve çerçeve programlar hazırlanarak uygulanmaya başlanmıştır”.

“AKP iktidarında uzun bir çalışma sonucunda gerek yasal gerekse kurumsal olarak Ulusal Mesleki Yeterlilikler Kurumu’nun oluşumu tamamlanmıştır. Böylece, iş dünyasının ihtiyaç duyduğu mesleklerin belirlenen standartlara uygun olarak geliştirilmesinin uluslararası standartta altyapısı hazırlanmıştır.

Özellikle bilişim teknolojisinin mesleki eğitimin çok önemli bir unsuru haline geldiğinin farkında olan iktidarımız, meslek okullarında yoğun bir şekilde bilişim teknolojileri bölümleri kurmuş ve bazı illerde müstakil Bilişim Liseleri açmıştır.”

İşte hükümet bu proje ve hedeflere ağırlık vererek mesleki eğitime taze kan ve güç vermekle doğru adım atmış olacaktır. Yoksa küçük illere çekirdek üniversiteler kurarak yatırımlar zorlanacağına büyük problemlere büyük çözümler getirilerek insan zaman ve emeği en doğru şekilde yönlendirmek ülkenin çıkarınadır.

Saygılarımı sunarım.

Aylin Atasagun