365'e bağlar gidermişsin.

Aralık ayında güneşli bir havada, geçmişe doğru duyulan özlemin soğuğuyla karışan, bir tad var ruhumda...

Yeniden diriliş olurdu aslın da senin mucizevi bir şekilde bana tekrar gelmen!Senden sonra tutmayan elimin, kolumun tutması gibi birşey... Belki de beynimin derinliklerinde kalan unutulmuş güzelliklerin tekrar doğuşu olurdu. Belki de seninle içilen bir kahvenin doyumsuz kokusunu burnuma alırdı çekerdi ruhum buram buram. Bir sabah uyandığımda yine sen koksun isterdim dörtbiryan, günün içinden ne gelirse gelsin başıma, hepsi kabulüm olurdu, iyi yada kötü...

Ben seninle yanılmayı özledim, kavga etmeyi, ağlamayı, beni çatlatıncaya kadar sinir ettiğinde beni acaba ararmı , diye beklemeyi özledim. Toplanıp arkadaşlarla bizi anlamayan yüzlerin, bize bakmasını özledim. Sen maç izlerken vaktimi doldurup, sonrasın da bana gelmeni özledim. Aramıza giren 3'üncü şahısların bizi üzmesini bile özledim. Ben seninle yanılmayı bile özledim... Yürüdüğümüz yolları, neden suyu farklı bir bardaktan içtiğimi, neden hep aynı koltuğa oturduğumu sormanı özledim.

Seninle bir gün yollarımız kesişirmi bilmem ama seninle ilgili herşeyi özledim...

Tozlu sayfaların ardında ders arasında sana satırlar yazmayı özledim. Hiç gitmeyeceksin sanırdım ya, o duyguyu derinden hissetmeyi o kadar çok istedimki sen gittikten sonra... Umarsız bir yolculuk ardından, seni karşımda görmeyi özledim...

Yanındayken sana kızardım hep, hep içimde birşeyleri yarım hissederdim. Böyle değildi o zamanlardaki hissettiklerimin azı bile! Ayrılmaya karar verdiğimde sen tek başına başlar, tek başına bitirirsin demeni özledim. Ve bunları söylerken aslında tuhaf bir hisle hiçbiryere gitmiyceğini sanırdım. Bilemezdimki 365'e bağlar gidermişssin ummadığım yolculuklara!

Şimdi ise bir mucize isterdim bir sabah, yada bir akşam. Seninle başlayan günler isterdim. Yada isterdimki çoktan seni unutmuş olmak, üzerine çizgiler çekilmiş bir tebessümden ibaret olmanı isterdim. İsterdim yada herşeyin en güzelini ikimiz için, ve biliyorumki artık insanın elinde olmayan yönlerde ilerliyor insanın hayatı bazen.

Tüm boşluklar senin adın ve tüm benliğimde anılarım. Olurmu gerçek bir gün umduklarım...