7 8 9=789 Okunma Oranım

Kendini öven insanlardan haz etmediğim kadar ,  övülmekten ve  övünmekten de hiç hoşlanmam.  Ama  bugün  bir istisna yapacağım , kendimle  ÖVÜNECEĞİM...   Yoksa  çatlayıp  öleceğim valla...  

Eğitim Enstitü'sünde , birinci sınıftaydık.Henüz  panzerler toplum polisleri okulumuza teşrif etmemişler, zincirli sopalı meydan savaşları başlamamıştı okul bahçesinde...  Ahmet Miskioğlu , kompozisyon öğretmenimiz.  Sınav yaptığı birgün, ertesi gün  kağıtlarımızı okuyacağını, hatalarımız üzerine konuşacağını söyledi. Ertesi gün elinde kağıtlarla geldi. Genel hatalara değindikten sonra kişisel  olarak da beğendiklerini , eleştirdiklerini açıkladı.Sonra elinde bir kağıt gösterdi."Bu arkadaşınız, yazım kuralları anlatım, akıcılık açısından tam aranılan özelliğe sahip" dedi. İnanın o kağıdın, benim kağıdım olabileceğini hiç düşünmedim.Çünkü  lisede iken hiç başarılı bir öğrenci değildim.Sınıfta bile kaldım,özellikle fen derslerinden her yıl, ikmale kalırdım. Hoca benim ismimi okuyunca, gerçekten çok şaşırdım bu nedenle. " Henüz  birinci sınıfta olduğu halde böyle yazabilmiş,ileriki yıllarda mutlaka bunun üzerine koyacaktır" diye ilave etti, hocamız. Doğru düzgün okumamıza fırsat verselerdi, kimbilir gerçekten kalemim çok daha iyi olabilirdi...  Neyse,  teneffüste  her toplumda olabilen, o çok  bildiğini sanıp salt kendi kompleksleri içinde kıvrananlardan biri , benim için  şu veciz sözleri söyledi: " Tabii  Aynur,  suya sabuna dokunmadan yazmış, hoca da , o  çizgide olduğu için beğendi"

Yaşamım boyunca tartışmalardan,polemiklerden uzak kalmaya, kızdığım kırıldığım şeyleri kendi içimde değerlendirmeye çalıştım.Çünkü yapı itibariyle, haklı da olsam,  her sürtüşmeden  sinirlerim zarar görmüş olarak  çıkıyorum, böyle olunca da haklılığımın bir değeri kalmıyor...  Tabii bu sürtüşmeler  nazımı çekebilecek yakınlarımla olur genelde...

MB 'da da zaman zaman  kıyasıya  dalaşmalar oluyor.  Siyasi anlamda olanları  anlayabiliyorum.Ülkedeki ulusal yayın organları bile birbirinin gözünü oyarken, fikirler birbirine bu kadar uzakken,  gayet  doğal  kalemlerin çarpışması...  Benim demem o değil... Benim  demem  ilkokul  çocukları  gibi  "Sen mi , öndesin ben mi"  yarışması.  Halk arasında  ,  amiyane bir tabir vardır  bu  yarışma daha doğrusu" yarıştırma" için ...   Hepimizin bildiği...

En çok yorum alanlara bakıyorum hemen her sayfada isimlerini görüyorum.Eee...  kapısını çaldığımız komşunun, kapımızı çalması kadar doğal ne var ki...   Keşke,  masa başında oturabilecek daha fazla vaktim olsa, okuduğum her yazıya yorum yazabilsem...  Kendime ayırdığım zamanlarda,evdeysem  kitap okuyorum, televizyon izliyorum. Yazı için ayırdığım süreyi,  aşmak istemiyorum açıkcası...

Sayın Mesut Selek  Bey'in , okunma oranına itiraz eden yazısını okudum az önce.Orada Sayın Erol Işık Bey,okunma oranına, sayfa görüntülemenin bir etkisi olmadığını yazmış ki bence de doğru olanı bu...Bazen benim de  "kimmiş bu" diyerek, sadece  "hakkımda"  kısmını  okuduğum  oluyor...

Bir kere beyler,biz bayanlardan  açık ara farklılar , sayı , yorum ,okunma  oranı olarak...   Acaba  kaçı  mutfağa girip eşine yardımcı oluyor?  Kaçı  bilgisayar  virüsüne fena halde bulaşmamış... Neredeyse tuvalete onunla gidecek kadar  bilgisayar bağımlısı  olanlar  kaç kişi dersiniz...

Dün "Sayın editör" başlıklı bir yazı yazmıştım,tahmin ettiğim gibi hemen kaldırıldı.Orada "En son yorumlanan bloglar" bölümünde benim  bloglarımı göremediğimi yazmış,  nedenini sormuştum.  Acaba  sürekli döndüğü için ben mi göremiyorum diye düşündüm ama bazı blogları her açtığımda görüyorum.

"Her kör satıcının , bir kör alıcısı  vardır" diye bir söz vardır. Bunun sadece, satıcı olanını  üzerime alıyorum, okuyanlarımın o güzel gönüllerini kırarım endişesi ile... Bana yetiyor  789'luk okunma oranı ... Bundan  hiçbir şikayetim yok...  Bu vesile ile sayfamı  okuyan , beğenen beğenmeyen  tüm okuyanlarıma , şükranlarımı iletiyorum...