Bayram baklavası

Baklavasız bir bayram düşünemiyorum. Bayram gelecek, babaannemin güzel baklavalarını afiyetle yiyeceğiz diye beklerdik. Bayrama birkaç gün kala baklava hamuru yoğrulur, sofralar açılır, minik minik pazılar hazırlanır, üzerlerine beyaz örtüler serilir, yufkalar nişastayla incecik açılır, odanın her tarafına biraz kurumaları için serilir, kurumaya yüz tutan yufkaların arasına cevizler ekilir, oklavaya sarılır, sofranın üzerinde küçük dilimlere ayrılıp tepsiye içiçe daireler olacak şekilde dizilir. Tepsinin en ortasında bir kaç parça sığacak yer de doldurulduktan sonra, henüz eritilmiş margarin coss diye sesler çıkartarak üzerine dökülür.

Babaannemin becerikli ellerinde bütün bu hazırlıklar sürerken büyükbabam ekmek fırınından zamanı öğrenir ve tepsiler fırına gider ve düzgün pişmesi umuduyla beklenirdi. Baklava kuru şekilde bayram akşamına kadar bekler ve o gün içine atılmış limonlarla saatlerce kaynamış şeker şerbeti yavaş yavaş üzerine dökülürdü.

Babaannem ve büyükbabam artık kalplerimizde yaşıyorlar ve o güzel baklavaları da annem hazırlıyor şimdiki bayramlarda. Eski bir terzinin el marifetiyle en güzel şekilde babam diziyor tepsiye. Her bayram İnebolu'ya gidiyorum. Bayramın arife günü o tepsiden ilk dilimi almadan önce heyecanla fotoğraf makinesini hazırlıyorum ve bu güzel görüntüyü çekiyorum. Büyüklerimiz bayramda gelen çocuklarını, torunlarını bu güzel lezzetle ödüllendiriyorlar.